朝代:唐代
作者： 元结
全文:
□群山以延想，吾独闵乎岭中。彼岭中兮何有，
有天含之玉峰。殊閟绝之极颠，上闻产乎翠茸。
欲采之以将寿，眇不知夫所从。大渊蕴蕴兮绝嶘岌岌，
非梯梁以通险，当无路兮可入。彼猛毒兮曹聚，
必凭托乎阻修。常儗儗兮伺人，又如何兮不愁。
彼妖精兮变怪，必假见于风雨。常闪闪而伺人，
又如何兮不苦。欲仗仁兮托信，将径往兮不难。
久懹懹以ck惋，却迟回而永叹。惧大灵兮不知，
以予心为永惟。若不可乎遂已，吾终保夫直方。
则必蒙皮篻以为矢，弦毋筱以为弧。化毒铜以为戟，
刺棘竹以为殳。得猛烈之材，获与之而并驱。
且舂刺乎恶毒，又引射夫妖怪。尽群类兮使无，
令善仁兮不害。然后采梫榕以驾深，
收枞橞兮梯险。跻予身之飘飘，承予步之eY々。
入岭中而登玉峰，极閟绝而求翠茸。将吾寿兮随所从，
思未得兮马如龙。独翳蔽于山颠，久低回而愠瘀。
空仰讼于上玄，彼至精兮必应。宁古有而今无，
将与身而皆亡。岂言之而已乎。
拼音:
qún shān yǐ yán xiǎng, wú dú mǐn hū lǐng zhōng. bǐ lǐng zhōng xī hé yǒu, yǒu tiān hán zhī yù fēng. shū bì jué zhī jí diān, shàng wén chǎn hū cuì rōng. yù cǎi zhī yǐ jiāng shòu, miǎo bù zhī fū suǒ cóng. dà yuān yùn yùn xī jué zhàn jí jí, fēi tī liáng yǐ tōng xiǎn, dāng wú lù xī kě rù. bǐ měng dú xī cáo jù, bì píng tuō hū zǔ xiū. cháng nǐ nǐ xī cì rén, yòu rú hé xī bù chóu. bǐ yāo jīng xī biàn guài, bì jiǎ jiàn yú fēng yǔ. cháng shǎn shǎn ér cì rén, yòu rú hé xī bù kǔ. yù zhàng rén xī tuō xìn, jiāng jìng wǎng xī bù nán. jiǔ ràng ràng yǐ wǎn, què chí huí ér yǒng tàn. jù dà líng xī bù zhī, yǐ yǔ xīn wèi yǒng wéi. ruò bù kě hū suì yǐ, wú zhōng bǎo fū zhí fāng. zé bì méng pí piǎo yǐ wéi shǐ, xián wú xiǎo yǐ wéi hú. huà dú tóng yǐ wéi jǐ, cì jí zhú yǐ wéi shū. dé měng liè zhī cái, huò yǔ zhī ér bìng qū. qiě chōng cì hū è dú, yòu yǐn shè fū yāo guài. jǐn qún lèi xī shǐ wú, lìng shàn rén xī bù hài. rán hòu cǎi qǐn róng yǐ jià shēn, shōu cōng huì xī tī xiǎn. jī yǔ shēn zhī piāo piāo, chéng yǔ bù zhī. rù lǐng zhōng ér dēng yù fēng, jí bì jué ér qiú cuì rōng. jiāng wú shòu xī suí suǒ cóng, sī wèi dé xī mǎ rú lóng. dú yì bì yú shān diān, jiǔ dī huí ér yùn yū. kōng yǎng sòng yú shàng xuán, bǐ zhì jīng xī bì yìng. níng gǔ yǒu ér jīn wú, jiāng yǔ shēn ér jiē wáng. qǐ yán zhī ér yǐ hū.