朝代:明代
作者： 何南凤
全文:
我到匡山花未发，我去山花落尽时。猛风积雪曾侵骨，煦日舒颜听鸟啼。
丈室孤灯深夜坐，几回明月对襟期。襟期对此平生足，世上无忧天上福。
堪嗟平生百计口，此际等閒满所欲。声色才染便是魔，真人决定藏空谷。
空谷优游遁姓名，太和元气自流行。万灵群□咸归化，觉道从渠成不成。
拟求宗乘与实法，名心未尽堕无明。无明路是无生路，祇为名心自差误。
名心若净色亦除，五欲□□绝回互。说与归宗上士知，我在庐山何去住。
拼音:
wǒ dào kuāng shān huā wèi fā, wǒ qù shān huā luò jǐn shí. měng fēng jī xuě céng qīn gǔ, xù rì shū yán tīng niǎo tí. zhàng shì gū dēng shēn yè zuò, jǐ huí míng yuè duì jīn qī. jīn qī duì cǐ píng shēng zú, shì shàng wú yōu tiān shàng fú. kān jiē píng shēng bǎi jì kǒu, cǐ jì děng xián mǎn suǒ yù. shēng sè cái rǎn biàn shì mó, zhēn rén jué dìng cáng kōng gǔ. kōng gǔ yōu yóu dùn xìng míng, tài hé yuán qì zì liú xíng. wàn líng qún xián guī huà, jué dào cóng qú chéng bù chéng. nǐ qiú zōng chéng yǔ shí fǎ, míng xīn wèi jǐn duò wú míng. wú míng lù shì wú shēng lù, qí wéi míng xīn zì chà wù. míng xīn ruò jìng sè yì chú, wǔ yù jué huí hù. shuō yǔ guī zōng shàng shì zhī, wǒ zài lú shān hé qù zhù.