《行路难》
朝代:明代
作者: 张羽
全文:
君不见富家翁,旧时贫贱不得志,平生亲戚皆相弃。
一朝金多贱还贵,百事胜人人莫比。子孙成列客满堂,美人四座回鸣榼。
跃马扬鞭游洛阳,片言出口生辉光。由来本自一人事,人心爱恶不相当。
季子西游穷困归,妻织自若嫂不炊。行路难,良可悲。
不贫贱,那得知。
拼音:
jūn bú jiàn fù jiā wēng, jiù shí pín jiàn bù dé zhì, píng shēng qīn qī jiē xiāng qì. yī zhāo jīn duō jiàn hái guì, bǎi shì shèng rén rén mò bǐ. zǐ sūn chéng liè kè mǎn táng, měi rén sì zuò huí míng kē. yuè mǎ yáng biān yóu luò yáng, piàn yán chū kǒu shēng huī guāng. yóu lái běn zì yī rén shì, rén xīn ài è bù xiāng dāng. jì zǐ xī yóu qióng kùn guī, qī zhī zì ruò sǎo bù chuī. xíng lù nán, liáng kě bēi. bù pín jiàn, nà de zhī.