朝代:明代
作者： 庄昶
全文:
江西老丁天造深，一树一石皆有法。忽然得此奇人图，天下良工吾久瞎。
皴如马远翻老苍，势比董源还峭拔。芾乎维乎空有名，谁能写此水两峡。
中间兀坐忽两翁，白发溪风若飘飒。一人古貌而古裳，一人不巾而不袜。
欣然欲问此老谁，老丁已死谁能答。我闻古亦有至人，非圣非愚亦非达。
茫乎蒙乎无所取，一兮混兮而不杂。娄卷膻行已笑虞，非仁非义似嗤发。
世间万事只土块，何物斗筲堪用伐。伊人石户岂其徒，不然亦是王与齧。
子州支父当佳哉，壶丘子林那易得。世人固不知此流，许由巢父徒高节。
吮痈舐痔术已工，侈然秣马丹其辙。痴奴老仆誇豪雄，达士先生殊不屑。
此波已倒虽莫收，钝牛未死犹堪策。老丁老丁尔何人，世上小儿真豕虱。
拼音:
jiāng xī lǎo dīng tiān zào shēn, yī shù yī shí jiē yǒu fǎ. hū rán dé cǐ qí rén tú, tiān xià liáng gōng wú jiǔ xiā. cūn rú mǎ yuǎn fān lǎo cāng, shì bǐ dǒng yuán hái qiào bá. fèi hū wéi hū kōng yǒu míng, shuí néng xiě cǐ shuǐ liǎng xiá. zhōng jiān wù zuò hū liǎng wēng, bái fà xī fēng ruò piāo sà. yī rén gǔ mào ér gǔ shang, yī rén bù jīn ér bù wà. xīn rán yù wèn cǐ lǎo shuí, lǎo dīng yǐ sǐ shuí néng dá. wǒ wén gǔ yì yǒu zhì rén, fēi shèng fēi yú yì fēi dá. máng hū méng hū wú suǒ qǔ, yī xī hùn xī ér bù zá. lóu juǎn shān xíng yǐ xiào yú, fēi rén fēi yì shì chī fā. shì jiān wàn shì zhǐ tǔ kuài, hé wù dǒu shāo kān yòng fá. yī rén shí hù qǐ qí tú, bù rán yì shì wáng yǔ niè. zi zhōu zhī fù dāng jiā zāi, hú qiū zi lín nà yì dé. shì rén gù bù zhī cǐ liú, xǔ yóu cháo fù tú gāo jié. shǔn yōng shì zhì shù yǐ gōng, chǐ rán mò mǎ dān qí zhé. chī nú lǎo pú kuā háo xióng, dá shì xiān shēng shū bù xiè. cǐ bō yǐ dào suī mò shōu, dùn niú wèi sǐ yóu kān cè. lǎo dīng lǎo dīng ěr hé rén, shì shàng xiǎo ér zhēn shǐ shī.