朝代:明代
作者： 朱浙
全文:
一动还一静，一语还一默。语默动静间，谁能但墨墨。
动以静为本，语以默为常。静翕动乃辟，默胜言弥章。
圣人欲无言，德盛物自化。贤人谨其言，言垂千载下。
凡夫言孔多，掀唇恣啁啾。何能崇令德，忤物生悔尤。
嗟哉此心微，出入系敬肆。须臾失所操，溃滥何不至。
王子领庭训，默所以自箴。非徒结其舌，尚亦谨诸心。
集木如临渊，志大心转小。千言不为多，一言未为少。
是谓静之理，常寓动之中。嘉言会有闻，千里钦英风。
下士懵心学，恒言杂好丑。气刚剧欲吐，有若衔余口。
当夫未悔时，好狂复如痴。俟夫既悔时，奔骥将焉追。
常诵古人言，语吪默固好。爱助诚无由，庶几用自考。
拼音:
yī dòng hái yī jìng, yī yǔ hái yī mò. yǔ mò dòng jìng jiān, shuí néng dàn mò mò. dòng yǐ jìng wèi běn, yǔ yǐ mò wèi cháng. jìng xī dòng nǎi pì, mò shèng yán mí zhāng. shèng rén yù wú yán, dé shèng wù zì huà. xián rén jǐn qí yán, yán chuí qiān zǎi xià. fán fū yán kǒng duō, xiān chún zì zhōu jiū. hé néng chóng lìng dé, wǔ wù shēng huǐ yóu. jiē zāi cǐ xīn wēi, chū rù xì jìng sì. xū yú shī suǒ cāo, kuì làn hé bù zhì. wáng zǐ lǐng tíng xùn, mò suǒ yǐ zì zhēn. fēi tú jié qí shé, shàng yì jǐn zhū xīn. jí mù rú lín yuān, zhì dà xīn zhuǎn xiǎo. qiān yán bù wéi duō, yī yán wèi wèi shǎo. shì wèi jìng zhī lǐ, cháng yù dòng zhī zhōng. jiā yán huì yǒu wén, qiān lǐ qīn yīng fēng. xià shì měng xīn xué, héng yán zá hǎo chǒu. qì gāng jù yù tǔ, yǒu ruò xián yú kǒu. dāng fū wèi huǐ shí, hǎo kuáng fù rú chī. qí fū jì huǐ shí, bēn jì jiāng yān zhuī. cháng sòng gǔ rén yán, yǔ é mò gù hǎo. ài zhù chéng wú yóu, shù jī yòng zì kǎo.