《满江红 其五 刀俎馀生欲断荤者数矣奈茹素辄饥故篇中及之》
朝代:明代
作者： 宋琬
全文:
伏枕吴山，羁愁共、桐江春涨。喜邂逅、客星忽聚，酒徒无恙。
杨恽南山歌太苦，邹阳北阙书难上。向精蓝、深处问枯禅，伊蒲饷。
双燕外，游丝漾。六桥侧，红牙唱。惜杜康骨朽，无人能酿。
我愧老饕难戒肉，君方强健何须杖。看白衣、苍狗任他忙，浮云状。
拼音:
fú zhěn wú shān, jī chóu gòng tóng jiāng chūn zhǎng. xǐ xiè hòu kè xīng hū jù, jiǔ tú wú yàng. yáng yùn nán shān gē tài kǔ, zōu yáng běi quē shū nán shàng. xiàng jīng lán shēn chù wèn kū chán, yī pú xiǎng. shuāng yàn wài, yóu sī yàng. liù qiáo cè, hóng yá chàng. xī dù kāng gǔ xiǔ, wú rén néng niàng. wǒ kuì lǎo tāo nán jiè ròu, jūn fāng qiáng jiàn hé xū zhàng. kàn bái yī cāng gǒu rèn tā máng, fú yún zhuàng.