朝代:明代
作者： 张煌言
全文:
吁嗟乎！沧海扬尘兮日月盲，神州陆沈兮陵谷崩！
藐孤军之屹立兮，呼癸呼庚；予悯此孑遗兮，遂息机而寝兵。
方壶圆峤兮，聊税驾以埋名；岂神龙鱼服兮，罹彼豫且之罾！
予生则中华兮，死则大明；寸丹为重兮，七尺为轻。
维彼文山兮，亦羁绁于燕京；黄冠故乡兮，非予心之所欣。
欲慷慨以自裁兮，既束缚而严更；学谢公以绝粒兮，奈群诼之相并！
等鸿毛于一掷兮，何难谈笑而委形！忆唐臣之嚼齿兮，视鼎镬其犹冰！
念先人之浅土兮，忠孝无成；翳嗣子于牢笼兮，痛宗祀之云倾！
已矣乎！荀琼、谢玉亦有时而凋零，予之浩气兮化为风霆，余之精魂兮化为日星。
尚足留纲常于万祀兮，垂节义于千龄，夫何分孰为国祚兮孰为家声！
歌以言志兮，肯浮慕乎箕子之贞；若以拟夫「正气」兮，或无愧乎先生！
拼音:
xū jiē hū! cāng hǎi yáng chén xī rì yuè máng, shén zhōu lù shěn xī líng gǔ bēng! miǎo gū jūn zhī yì lì xī, hū guǐ hū gēng yǔ mǐn cǐ jié yí xī, suì xī jī ér qǐn bīng. fāng hú yuán jiào xī, liáo shuì jià yǐ mái míng qǐ shén lóng yú fú xī, lí bǐ yù qiě zhī zēng! yǔ shēng zé zhōng huá xī, sǐ zé dà míng cùn dān wéi zhòng xī, qī chǐ wèi qīng. wéi bǐ wén shān xī, yì jī xiè yú yān jīng huáng guān gù xiāng xī, fēi yǔ xīn zhī suǒ xīn. yù kāng kǎi yǐ zì cái xī, jì shù fù ér yán gèng xué xiè gōng yǐ jué lì xī, nài qún zhuó zhī xiāng bìng! děng hóng máo yú yī zhì xī, hé nán tán xiào ér wěi xíng! yì táng chén zhī jué chǐ xī, shì dǐng huò qí yóu bīng! niàn xiān rén zhī qiǎn tǔ xī, zhōng xiào wú chéng yì sì zǐ yú láo lóng xī, tòng zōng sì zhī yún qīng! yǐ yǐ hū! xún qióng xiè yù yì yǒu shí ér diāo líng, yǔ zhī hào qì xī huà wéi fēng tíng, yú zhī jīng hún xī huà wéi rì xīng. shàng zú liú gāng cháng yú wàn sì xī, chuí jié yì yú qiān líng, fū hé fēn shú wèi guó zuò xī shú wèi jiā shēng! gē yǐ yán zhì xī, kěn fú mù hū jī zǐ zhī zhēn ruò yǐ nǐ fū zhèng qì xī, huò wú kuì hū xiān shēng!