朝代:明代
作者： 罗贯中
全文:
孔明分拨已定，先引五千兵退去西城县搬运粮草。忽然十余次飞马报到，说：“司马懿引大军十五万，望西城蜂拥而来！”时孔明身边别无大将，只有一班文官，所引五千军，已分一半先运粮草去了，只剩二千五百军在城中。众官听得这个消息，尽皆失色。孔明登城望之，果然尘土冲天，魏兵分两路望西城县杀来。孔明传令，教“将旌旗尽皆隐匿；诸军各守城铺，如有妄行出入，及高言大语者，斩之！大开四门，每一门用二十军士，扮作百姓，洒扫街道。如魏兵到时，不可擅动，吾自有计。”孔明乃披鹤氅，戴纶巾，引二小童携琴一张，于城上敌楼前，凭栏而坐，焚香操琴。
却说司马懿前军哨到城下，见了如此模样，皆不敢进，急报与司马懿。懿笑而不信，遂止住三军，自飞马远远望之。果见孔明坐于城楼之上，笑容可掬，焚香操琴。左有一童子，手捧宝剑；右有一童子，手执麈尾。城门内外，有二十余百姓，低头洒扫，旁若无人。懿看毕大疑，便到中军，教后军作前军，前军作后军，望北山路而退。次子司马昭日：“莫非诸葛亮无军，故作此态？父亲何故便退兵？”懿日：“亮平生谨慎，不曾弄险。今大开城门，必有埋伏。我兵若进，中其计也。汝辈岂知？宜速退。”于是两路兵尽皆退去。
拼音:
kǒng míng fēn bō yǐ dìng, xiān yǐn wǔ qiān bīng tuì qù xī chéng xiàn bān yùn liáng cǎo. hū rán shí yú cì fēi mǎ bào dào, shuō: sī mǎ yì yǐn dà jūn shí wǔ wàn, wàng xī chéng fēng yōng ér lái! shí kǒng míng shēn biān bié wú dà jiàng, zhǐ yǒu yī bān wén guān, suǒ yǐn wǔ qiān jūn, yǐ fēn yī bàn xiān yùn liáng cǎo qù le, zhǐ shèng èr qiān wǔ bǎi jūn zài chéng zhōng. zhòng guān tīng de zhè gè xiāo xī, jìn jiē shī sè. kǒng míng dēng chéng wàng zhī, guǒ rán chén tǔ chōng tiān, wèi bīng fēn liǎng lù wàng xī chéng xiàn shā lái. kǒng míng chuán lìng, jiào jiāng jīng qí jìn jiē yǐn nì zhū jūn gè shǒu chéng pù, rú yǒu wàng xíng chū rù, jí gāo yán dà yǔ zhě, zhǎn zhī! dà kāi sì mén, měi yī mén yòng èr shí jūn shì, bàn zuò bǎi xìng, sǎ sǎo jiē dào. rú wèi bīng dào shí, bù kě shàn dòng, wú zì yǒu jì. kǒng míng nǎi pī hè chǎng, dài guān jīn, yǐn èr xiǎo tóng xié qín yī zhāng, yú chéng shàng dí lóu qián, píng lán ér zuò, fén xiāng cāo qín. què shuō sī mǎ yì qián jūn shào dào chéng xià, jiàn liǎo rú cǐ mú yàng, jiē bù gǎn jìn, jí bào yǔ sī mǎ yì. yì xiào ér bù xìn, suì zhǐ zhù sān jūn, zì fēi mǎ yuǎn yuǎn wàng zhī. guǒ jiàn kǒng míng zuò yú chéng lóu zhī shàng, xiào róng kě jū, fén xiāng cāo qín. zuǒ yǒu yī tóng zǐ, shǒu pěng bǎo jiàn yòu yǒu yī tóng zǐ, shǒu zhí zhǔ wěi. chéng mén nèi wài, yǒu èr shí yú bǎi xìng, dī tóu sǎ sǎo, páng ruò wú rén. yì kàn bì dà yí, biàn dào zhōng jūn, jiào hòu jūn zuò qián jūn, qián jūn zuò hòu jūn, wàng běi shān lù ér tuì. cì zǐ sī mǎ zhāo rì: mò fēi zhū gě liàng wú jūn, gù zuò cǐ tài? fù qīn hé gù biàn tuì bīng? yì rì: liàng píng shēng jǐn shèn, bù céng nòng xiǎn. jīn dà kāi chéng mén, bì yǒu mái fú. wǒ bīng ruò jìn, zhōng qí jì yě. rǔ bèi qǐ zhī? yí sù tuì. yú shì liǎng lù bīng jìn jiē tuì qù.
- 译文
孔明已经分配布置妥当，先派五千人退去西城县搬运粮草。忽然十几个骑兵拍马奔来，说“司马懿带着十五万大军，向西城袭来！”当时孔明身边没有其他大将，只有一班文官，所带领的五千军队，也有一半运粮草去了，只剩二千五百名士兵在城里。众人听到司马懿带兵前来的消息都大惊失色。孔明登上城楼观察，果然尘土冲天，魏兵从两路向西城杀过来。孔明传令，命令“把旌旗全部隐藏起来；所有的士兵各自守住城里的铺子，如果有擅自走动者，以及大声喧哗者，斩杀！大开四城门，每一处城门由二十军士，扮成百姓，打扫街道。如果魏兵到来，不可擅自行动，我自有计策。”孔明于是披上鹤氅，戴纶巾，领着两个小童携琴一张，在城楼上面敌，靠着栏而坐，焚香弹琴。
- 却说司马懿前军哨兵到城下，见了孔明如此模样，都不敢进，急报给司马懿。懿笑着不信，于是命三军停下，从马上远远望着。果然看见孔明坐在城楼之上，笑容可掬，焚香弹琴。左边有一童子，手捧宝剑；右边有一童子，手执拂尘。城门内外，有二十余百姓，低头洒扫，旁若无人。司马懿看完后非常怀疑，于是到中军，命令后军换做前军，前军换做后军，向北山路而退。次子司马昭说：“莫非诸葛亮没有军队，故意装作这种姿态？父亲为什么就退兵？”司马懿说：“诸葛亮平生谨慎，不曾冒险。今天大开城门，必有埋伏。我兵若进，定会中他的计。你们岂能知道？最好快点退兵。”于是两路兵马都退去。