《吊张炼师》
朝代:元代
作者: 范梈
全文:
名家接武依丹陛,壮岁招魂入翠微。遂使老聃成自吊,不知丁令竟何归?
蛇蝉岂恋寻山蜕?鸡犬曾闻挟日飞。独有皇恩无以报,昨传天语慰松扉。
拼音:
míng jiā jiē wǔ yī dān bì, zhuàng suì zhāo hún rù cuì wēi. suì shǐ lǎo dān chéng zì diào, bù zhī dīng lìng jìng hé guī? shé chán qǐ liàn xún shān tuì? jī quǎn céng wén xié rì fēi. dú yǒu huáng ēn wú yǐ bào, zuó chuán tiān yǔ wèi sōng fēi.