《题时习斋》
朝代:元代
作者： 胡奎
全文:
天行九十有万里，日月循环若流水。人之为学亦犹尔，夜以继日恒不已。
譬诸行远必自迩，跬步千里自兹始。为以九仞一篑止，半途而废良可耻。
文江有士复质氏，人言是父生是子。古来圣贤疾没齿，我其铭之吁老矣。
拼音:
tiān xíng jiǔ shí yǒu wàn lǐ, rì yuè xún huán ruò liú shuǐ. rén zhī wéi xué yì yóu ěr, yè yǐ jì rì héng bù yǐ. pì zhū xíng yuǎn bì zì ěr, kuǐ bù qiān lǐ zì zī shǐ. wèi yǐ jiǔ rèn yī kuì zhǐ, bàn tú ér fèi liáng kě chǐ. wén jiāng yǒu shì fù zhì shì, rén yán shì fù shēng shì zi. gǔ lái shèng xián jí méi chǐ, wǒ qí míng zhī xū lǎo yǐ.