朝代:元代
作者： 杨维桢
全文:
杨子哭停云，历数死生友。首哭台州帅，再哭江州守。
三哭天水头，四哭淮涡口。五哭六哭馀，英风复何有？
确山截骂舌，宛湖沈斫首。嗟嗟徇国臣，培养百年久。
猛去晋终背，彧死魏何咎？而况鸣吠才，蠢蠢小鸡狗。
弋鸿羽既怯，钓鱼饵滋诱。根拨那望实，蒂分尚怀藕。
珠雀既失弹，火鼠重被垢。长包中土心，相诧模棱手。
外壶宜倒戈，中薄肯敝笱。祝宗祈未死，循墙骇还走。
长涕未上书，穷辞空还酒。惊见梦庵诗，一首洒百丑。
大义揭日月，孤忠悬畎亩。乱厌出下泉，厄极还易□。
怀君郭泰交，夜柈饤春韭。和君孤愤章，浇致酒一斗。
拼音:
yáng zǐ kū tíng yún, lì shǔ sǐ shēng yǒu. shǒu kū tái zhōu shuài, zài kū jiāng zhōu shǒu. sān kū tiān shuǐ tóu, sì kū huái wō kǒu. wǔ kū liù kū yú, yīng fēng fù hé yǒu? què shān jié mà shé, wǎn hú shěn zhuó shǒu. jiē jiē xùn guó chén, péi yǎng bǎi nián jiǔ. měng qù jìn zhōng bèi, yù sǐ wèi hé jiù? ér kuàng míng fèi cái, chǔn chǔn xiǎo jī gǒu. yì hóng yǔ jì qiè, diào yú ěr zī yòu. gēn bō nà wàng shí, dì fēn shàng huái ǒu. zhū què jì shī dàn, huǒ shǔ zhòng bèi gòu. zhǎng bāo zhōng tǔ xīn, xiāng chà mó léng shǒu. wài hú yí dǎo gē, zhōng báo kěn bì gǒu. zhù zōng qí wèi sǐ, xún qiáng hài hái zǒu. zhǎng tì wèi shàng shū, qióng cí kōng hái jiǔ. jīng jiàn mèng ān shī, yī shǒu sǎ bǎi chǒu. dà yì jiē rì yuè, gū zhōng xuán quǎn mǔ. luàn yàn chū xià quán, è jí hái yì. huái jūn guō tài jiāo, yè bàn dìng chūn jiǔ. hé jūn gū fèn zhāng, jiāo zhì jiǔ yī dòu.