朝代:元代
作者： 邵亨贞
全文:
先生每叹赏之。一日作清平乐，赠一道人，末云，未试囊中餐玉，明朝且入蓝田，自以为得意，时举以似人。仍索予试作一解，时陆彦文夏士贤诸子，正有出郭行春之约，乃缀此复命，且订其盟，先生对客，击节不已当年曾过宋东邻。汗漫蹋芳尘。如今记得欢游处，画桥横、绿水粼粼。借问酒家何处，牧童遥指花村。近来乐事底因循。春又过三分。百年能几开怀抱，绕天涯、芳草销魂。但愿有钱留客，也胜骑马入门。
拼音:
xiān shēng měi tàn shǎng zhī. yī rì zuò qīng píng lè, zèng yī dào rén, mò yún, wèi shì náng zhōng cān yù, míng cháo qiě rù lán tián, zì yǐ wéi dé yì, shí jǔ yǐ shì rén. réng suǒ yǔ shì zuò yī jiě, shí lù yàn wén xià shì xián zhū zǐ, zhèng yǒu chū guō xíng chūn zhī yuē, nǎi zhuì cǐ fù mìng, qiě dìng qí méng, xiān shēng duì kè, jī jié bù yǐ dāng nián céng guò sòng dōng lín. hàn màn tà fāng chén. rú jīn jì de huān yóu chù, huà qiáo héng lǜ shuǐ lín lín. jiè wèn jiǔ jiā hé chǔ, mù tóng yáo zhǐ huā cūn. jìn lái lè shì dǐ yīn xún. chūn yòu guò sān fēn. bǎi nián néng jǐ kāi huái bào, rào tiān yá fāng cǎo xiāo hún. dàn yuàn yǒu qián liú kè, yě shèng qí mǎ rù mén.