朝代:元代
作者： 许有壬
全文:
霜馀溪湍息奔斗，农隙维时梁可构。往来恐有病涉人，官著恒规谁敢后。
邑胥承帖来乡里，乡民见胥如见鬼。督材斩木到丘垄，致期视成殴妇子。
人未安行力已疲，冬无旨蓄鸡先死。田家鸡尽诚可哀，邑宰旦夕行桥来。
吁嗟此役本为利，谁知为害翻百倍。老癃伛偻诉且泣，莫遣吏监民自力。
治贪问瘼乃吾事，去甚痛惩尤所急。老癃又言官试听，今日所知百无一。
我闻此语愤填膺，不可胜诛空太息。安得落落寰区间，尽是龚黄二千石。
拼音:
shuāng yú xī tuān xī bēn dòu, nóng xì wéi shí liáng kě gòu. wǎng lái kǒng yǒu bìng shè rén, guān zhe héng guī shuí gǎn hòu. yì xū chéng tiē lái xiāng lǐ, xiāng mín jiàn xū rú jiàn guǐ. dū cái zhǎn mù dào qiū lǒng, zhì qī shì chéng ōu fù zi. rén wèi ān xíng lì yǐ pí, dōng wú zhǐ xù jī xiān sǐ. tián jiā jī jǐn chéng kě āi, yì zǎi dàn xī xíng qiáo lái. xū jiē cǐ yì běn wèi lì, shéi zhī wéi hài fān bǎi bèi. lǎo lóng yǔ lǚ sù qiě qì, mò qiǎn lì jiān mín zì lì. zhì tān wèn mò nǎi wú shì, qù shén tòng chéng yóu suǒ jí. lǎo lóng yòu yán guān shì tīng, jīn rì suǒ zhī bǎi wú yī. wǒ wén cǐ yǔ fèn tián yīng, bù kě shèng zhū kōng tài xī. ān dé luò luò huán qū jiān, jìn shì gōng huáng èr qiān dàn.