《西岘峰》
朝代:元代
作者： 黄溍
全文:
层云抱春岑，急濑泄嵌窦。修蹊入窈窕，众绿蔚以茂。
名亭标水乐，柱折荒碑仆。幽寻得缁庐，乱石扶结构。
青精午堪饭，碧涧寒可漱。平生慕真赏，及此成邂逅。
冥探指绝顶，有路忽通透。缘萝度蒙密，翠气湿衣袖。
寄身泬寥内，下睨人寰陋。清讴杂风竹，大啸落岩狖。
东峰在眉睫，可望不可就。同游却何时，瑶草春已秀。
拼音:
céng yún bào chūn cén, jí lài xiè qiàn dòu. xiū qī rù yǎo tiǎo, zhòng lǜ wèi yǐ mào. míng tíng biāo shuǐ lè, zhù zhé huāng bēi pū. yōu xún dé zī lú, luàn shí fú jié gòu. qīng jīng wǔ kān fàn, bì jiàn hán kě shù. píng shēng mù zhēn shǎng, jí cǐ chéng xiè hòu. míng tàn zhǐ jué dǐng, yǒu lù hū tōng tòu. yuán luó dù méng mì, cuì qì shī yī xiù. jì shēn jué liáo nèi, xià nì rén huán lòu. qīng ōu zá fēng zhú, dà xiào luò yán yòu. dōng fēng zài méi jié, kě wàng bù kě jiù. tóng yóu què hé shí, yáo cǎo chūn yǐ xiù.