朝代:元代
作者： 凌云翰
全文:
河桥柳青不忍折，临岐顿觉中肠热。百年几见一代人，二月重为千里别。
我居北郭遭乱离，韦编大义犹日披。有颀而长过我者，不通名姓知为谁。
借我大义汗漫读，因注首肯疑心服。掷还上马竟南征，高举飘飘类鸿鹄。
明年我中己亥科，思之不见将柰何。每从儒者谈彷佛，恐有仙客来经过。
昨者相逢知姓字，云是崆峒邹道士。注得参同只自看，仍以苑经造馀子。
棘闱校卷又相逢，风帘官烛摇秋红。诗成不许众吏写，八分作字何其工。
从此文游成莫逆，学不能同颇能识。作文状我衰陋容，三诵真如见颜色。
今春人作凤台行，佳儿彩服遥相迎。西子湖头一杯酒，三叠阳关歌渭城。
渭城自远台城近，碧草绿液空掩映。行行无限好江山，物色分留待吟咏。
江东日暮多白云，见云未必如见君。云间若有双飞鹤，为我衔来天上文。
拼音:
hé qiáo liǔ qīng bù rěn zhé, lín qí dùn jué zhōng cháng rè. bǎi nián jǐ jiàn yī dài rén, èr yuè zhòng wèi qiān lǐ bié. wǒ jū běi guō zāo luàn lí, wéi biān dà yì yóu rì pī. yǒu qí ér zhǎng guò wǒ zhě, bù tōng míng xìng zhī wèi shuí. jiè wǒ dà yì hàn màn dú, yīn zhù shǒu kěn yí xīn fú. zhì hái shàng mǎ jìng nán zhēng, gāo jǔ piāo piāo lèi hóng hú. míng nián wǒ zhōng jǐ hài kē, sī zhī bú jiàn jiāng nài hé. měi cóng rú zhě tán fǎng fú, kǒng yǒu xiān kè lái jīng guò. zuó zhě xiāng féng zhī xìng zì, yún shì kōng tóng zōu dào shì. zhù dé cān tóng zhǐ zì kàn, réng yǐ yuàn jīng zào yú zi. jí wéi xiào juǎn yòu xiāng féng, fēng lián guān zhú yáo qiū hóng. shī chéng bù xǔ zhòng lì xiě, bā fēn zuò zì hé qí gōng. cóng cǐ wén yóu chéng mò nì, xué bù néng tóng pō néng shí. zuò wén zhuàng wǒ shuāi lòu róng, sān sòng zhēn rú jiàn yán sè. jīn chūn rén zuò fèng tái xíng, jiā ér cǎi fú yáo xiāng yíng. xī zǐ hú tóu yī bēi jiǔ, sān dié yáng guān gē wèi chéng. wèi chéng zì yuǎn tái chéng jìn, bì cǎo lǜ yè kōng yǎn yìng. xíng xíng wú xiàn hǎo jiāng shān, wù sè fēn liú dài yín yǒng. jiāng dōng rì mù duō bái yún, jiàn yún wèi bì rú jiàn jūn. yún jiān ruò yǒu shuāng fēi hè, wèi wǒ xián lái tiān shàng wén.