《食新笋》
朝代:元代
作者： 岑安卿
全文:
黄齑瓮已竭，枯■筐亦空。老芥长芒刺，食久咽为痛。
山雨拆竹胎，未入春盘供。畦丁适踵门，致我亲戚送。
脱绷锦纹散，切玉霜刀弄。新香喷汤鼎，馋涎迸齿缝。
未倩搜诗肠，已破食肉梦。参禅诚滑稽，煮箦宜笑鬨。
赞宁谱亦佳，涪翁句堪诵。僻居东海偏，斯味时一中。
山僧应厌餐，饱食听春哢。
拼音:
huáng jī wèng yǐ jié, kū kuāng yì kōng. lǎo jiè zhǎng máng cì, shí jiǔ yàn wèi tòng. shān yǔ chāi zhú tāi, wèi rù chūn pán gōng. qí dīng shì zhǒng mén, zhì wǒ qīn qī sòng. tuō běng jǐn wén sàn, qiè yù shuāng dāo nòng. xīn xiāng pēn tāng dǐng, chán xián bèng chǐ fèng. wèi qiàn sōu shī cháng, yǐ pò shí ròu mèng. cān chán chéng huá jī, zhǔ zé yí xiào hòng. zàn níng pǔ yì jiā, fú wēng jù kān sòng. pì jū dōng hǎi piān, sī wèi shí yī zhōng. shān sēng yīng yàn cān, bǎo shí tīng chūn lòng.
上下篇