朝代:元代
作者： 郝经
全文:
疏星澹不芒，破月冷无色。千年塞下曲，忽向窗中得。
当空劲作六龙嘶，四海一声天地寂。长呼渺渺振长风，引起浮云却无力。
此声谁谓非恶声，借问何人有长策。汉家有客北海北，节毛落尽头毛白。
听此空令双泪垂，中原雁断无消息。南枝越鸟莫惊飞，牢落天涯永相失。
江上旧梅花，今夜落谁家？楼头有恨知何事，牵住青空几缕霞。
拼音:
shū xīng dàn bù máng, pò yuè lěng wú sè. qiān nián sāi xià qū, hū xiàng chuāng zhōng de. dāng kōng jìn zuò liù lóng sī, sì hǎi yī shēng tiān dì jì. zhǎng hū miǎo miǎo zhèn cháng fēng, yǐn qǐ fú yún què wú lì. cǐ shēng shuí wèi fēi è shēng, jiè wèn hé rén yǒu cháng cè. hàn jiā yǒu kè běi hǎi běi, jié máo luò jìn tóu máo bái. tīng cǐ kōng lìng shuāng lèi chuí, zhōng yuán yàn duàn wú xiāo xī. nán zhī yuè niǎo mò jīng fēi, láo luò tiān yá yǒng xiāng shī. jiāng shàng jiù méi huā, jīn yè luò shuí jiā? lóu tóu yǒu hèn zhī hé shì, qiān zhù qīng kōng jǐ lǚ xiá.