《满江红 钱舜举桃花折枝》
朝代:元代
作者： 张翥
全文:
前度刘郎，重来访、玄都燕麦。回首地、暗香销尽，暮云低碧。啼鸟犹知人怅望，东风不管花狼籍。又凄凄、红雨夕阳中，空相忆。繁华梦，浑无迹。丹青笔，还留得。恍一枝常见，故园春色。尘世事多吾欲避，武陵路远谁能觅。但有山、可隐便须归，栽桃客。
拼音:
qián dù liú láng, chóng lái fǎng xuán dōu yān mài. huí shǒu dì àn xiāng xiāo jǐn, mù yún dī bì. tí niǎo yóu zhī rén chàng wàng, dōng fēng bù guǎn huā láng jí. yòu qī qī hóng yǔ xī yáng zhōng, kōng xiāng yì. fán huá mèng, hún wú jī. dān qīng bǐ, hái liú dé. huǎng yī zhī cháng jiàn, gù yuán chūn sè. chén shì shì duō wú yù bì, wǔ líng lù yuǎn shuí néng mì. dàn yǒu shān kě yǐn biàn xū guī, zāi táo kè.