朝代:元代
作者： 刘敏中
全文:
，而志意又同，以是交甚款。又畸思承得拜其兄今宣慰公于其家，公即欢然相接，倾倒如书。公时在京领漕运，明年为刑曹尚书。会夏暑，以恩例决诸司囚。敏中以御史公以秋官实同其事。旦夕相从者弥月，凡公之毅敏公恕，尽于斯得之，而情好益密矣。又再岁，思承为四川副按察之成都，敏中为御史都司，岁余，谢病归济南。已而闻公由刑曹宣慰云朔，又闻思承还京为冬官侍郎。今年癸巳夏六月，公复以宣慰来山东，常治益都，过济南，顾敏中于陋巷，且致思承之问。凡与思承别盖五年，而公则四年矣，陈契阔，甚相乐也。明旦，公已行矣，乃知公近有充闾之庆，则又喜焉，而独恨不得为一贺也。十月，公以行部复过济南，见公于皇华驿，退以鄙怀作乐府一篇献于公，以发一笑，其亦古人所谓情动于中，而形于言十载京华，也曾是、飘零狂客。还有幸、公家兄弟，相逢相识。记得宣恩疏决日，柏台骢马秋官笔。甚人生聚散等闲间，都难测。摩抚手，天西北。放浪迹，江湖国。忽高轩飞下，今夕何夕。头上貂蝉看欲见，掌中珠颗今先得。暂放教、诗酒豁平生，公休惜。
拼音:
, ér zhì yì yòu tóng, yǐ shì jiāo shén kuǎn. yòu jī sī chéng dé bài qí xiōng jīn xuān wèi gōng yú qí jiā, gōng jí huān rán xiāng jiē, qīng dǎo rú shū. gōng shí zài jīng lǐng cáo yùn, míng nián wèi xíng cáo shàng shū. huì xià shǔ, yǐ ēn lì jué zhū sī qiú. mǐn zhōng yǐ yù shǐ gōng yǐ qiū guān shí tóng qí shì. dàn xī xiāng cóng zhě mí yuè, fán gōng zhī yì mǐn gōng shù, jǐn yú sī dé zhī, ér qíng hǎo yì mì yǐ. yòu zài suì, sī chéng wèi sì chuān fù àn chá zhī chéng dū, mǐn zhōng wèi yù shǐ dū sī, suì yú, xiè bìng guī jǐ nán. yǐ ér wén gōng yóu xíng cáo xuān wèi yún shuò, yòu wén sī chéng hái jīng wèi dōng guān shì láng. jīn nián guǐ sì xià liù yuè, gōng fù yǐ xuān wèi lái shān dōng, cháng zhì yì dōu, guò jǐ nán, gù mǐn zhōng yú lòu xiàng, qiě zhì sī chéng zhī wèn. fán yǔ sī chéng bié gài wǔ nián, ér gōng zé sì nián yǐ, chén qì kuò, shén xiāng lè yě. míng dàn, gōng yǐ xíng yǐ, nǎi zhī gōng jìn yǒu chōng lǘ zhī qìng, zé yòu xǐ yān, ér dú hèn bù dé wèi yī hè yě. shí yuè, gōng yǐ xíng bù fù guò jǐ nán, jiàn gōng yú huáng huá yì, tuì yǐ bǐ huái zuò yuè fǔ yī piān xiàn yú gōng, yǐ fā yī xiào, qí yì gǔ rén suǒ wèi qíng dòng yú zhōng, ér xíng yú yán shí zài jīng huá, yě zēng shì piāo líng kuáng kè. hái yǒu xìng gōng jiā xiōng dì, xiāng féng xiāng shí. jì de xuān ēn shū jué rì, bǎi tái cōng mǎ qiū guān bǐ. shén rén shēng jù sàn děng xián jiān, dōu nán cè. mó fǔ shǒu, tiān xī běi. fàng làng jī, jiāng hú guó. hū gāo xuān fēi xià, jīn xī hé xī. tóu shàng diāo chán kàn yù jiàn, zhǎng zhōng zhū kē jīn xiān dé. zàn fàng jiào shī jiǔ huō píng shēng, gōng xiū xī.