朝代:元代
作者： 揭傒斯
全文:
浦城孝子身姓祖，自怜性命如粪土。生才五岁遭乱离，有母更被官军虏。
零丁二十八春秋，母纵得生何处求？天地茫茫明月恨，江山漠漠白云愁。
忽得母书惊母在，看书未尽泪先流。书云流落河南县，河南蹋遍无由见。
唐州境上忽相逢，白发萧萧霜满面。谁知喜极情转悲，傍人更问初别时。
千生万死到今日，始为母子东南归。东南迢迢闽山路，入门犹记阶前树。
居人传说尽相看，鸡黍提携竟朝暮。祖生母子真可怜，少壮离别老大还。
同时乡井被兵者，几人骨肉能生全。愿生母子长寿考，四海升平永相保。
拼音:
pǔ chéng xiào zǐ shēn xìng zǔ, zì lián xìng mìng rú fèn tǔ. shēng cái wǔ suì zāo luàn lí, yǒu mǔ gèng bèi guān jūn lǔ. líng dīng èr shí bā chūn qiū, mǔ zòng dé shēng hé chǔ qiú? tiān dì máng máng míng yuè hèn, jiāng shān mò mò bái yún chóu. hū dé mǔ shū jīng mǔ zài, kàn shū wèi jǐn lèi xiān liú. shū yún liú luò hé nán xiàn, hé nán tà biàn wú yóu jiàn. táng zhōu jìng shàng hū xiāng féng, bái fà xiāo xiāo shuāng mǎn miàn. shéi zhī xǐ jí qíng zhuǎn bēi, bàng rén gèng wèn chū bié shí. qiān shēng wàn sǐ dào jīn rì, shǐ wèi mǔ zǐ dōng nán guī. dōng nán tiáo tiáo mǐn shān lù, rù mén yóu jì jiē qián shù. jū rén chuán shuō jǐn xiāng kàn, jī shǔ tí xié jìng zhāo mù. zǔ shēng mǔ zǐ zhēn kě lián, shào zhuàng lí bié lǎo dà hái. tóng shí xiāng jǐng bèi bīng zhě, jǐ rén gǔ ròu néng shēng quán. yuàn shēng mǔ zǐ cháng shòu kǎo, sì hǎi shēng píng yǒng xiāng bǎo.