朝代:元代
作者： 吾丘衍
全文:
钓鳌海上任公子，曾与庄周钓秋水。长风鼓浪非所忧，断掣虹霓未云已。
时人风此谓我夸，我风为君长惊嗟。欐梁不为鼠穴用，天河乃可横仙槎。
君家昔住海东邑，柳侯一见如曾识。相逢大笑倾酒壶，诵君文章洗胸臆。
东风吹船忽西下，扬马声名孰相借。醯鸡未信云中鸾，结绿青萍岂风价。
人才自古难过知，丈夫未肯轻扬眉。杜陵岂是不鸣者，孟生老作襄阳儿。
炎歊吹风九天热，相忆林幽洒云发。拄杖可待或有期，为扫秋空待明月。
拼音:
diào áo hǎi shàng rèn gōng zǐ, céng yǔ zhuāng zhōu diào qiū shuǐ. cháng fēng gǔ làng fēi suǒ yōu, duàn chè hóng ní wèi yún yǐ. shí rén fēng cǐ wèi wǒ kuā, wǒ fēng wèi jūn zhǎng jīng jiē. lì liáng bù wéi shǔ xué yòng, tiān hé nǎi kě héng xiān chá. jūn jiā xī zhù hǎi dōng yì, liǔ hóu yī jiàn rú céng shí. xiāng féng dà xiào qīng jiǔ hú, sòng jūn wén zhāng xǐ xiōng yì. dōng fēng chuī chuán hū xī xià, yáng mǎ shēng míng shú xiāng jiè. xī jī wèi xìn yún zhōng luán, jié lǜ qīng píng qǐ fēng jià. rén cái zì gǔ nán guò zhī, zhàng fū wèi kěn qīng yáng méi. dù líng qǐ shì bù míng zhě, mèng shēng lǎo zuò xiāng yáng ér. yán xiāo chuī fēng jiǔ tiān rè, xiāng yì lín yōu sǎ yún fā. zhǔ zhàng kě dài huò yǒu qī, wèi sǎo qiū kōng dài míng yuè.