朝代:元代
作者： 于立
全文:
山人昔日住山中，山中酒熟蒲萄红。山人醉卧呼不醒，浩荡十日吹天风。
梦驾天风度寥泬，贝阙珠宫互明灭。玉龙千尺拥冰髯，手挹银河弄明月。
仙人劝我金屈卮，更吹白玉双参差。东风琪树花如雪，千片万片凌空飞。
恍恍魂神逐烟雾，起来却蹋孤山路。瑶华满地不堪拾，骑驴直上梅花墓。
范宽善画老有神，恍然见我梦中身。烦君更向溪桥畔，为写当时踏雪人。
拼音:
shān rén xī rì zhù shān zhōng, shān zhōng jiǔ shú pú táo hóng. shān rén zuì wò hū bù xǐng, hào dàng shí rì chuī tiān fēng. mèng jià tiān fēng dù liáo jué, bèi què zhū gōng hù míng miè. yù lóng qiān chǐ yōng bīng rán, shǒu yì yín hé nòng míng yuè. xiān rén quàn wǒ jīn qū zhī, gèng chuī bái yù shuāng cēn cī. dōng fēng qí shù huā rú xuě, qiān piàn wàn piàn líng kōng fēi. huǎng huǎng hún shén zhú yān wù, qǐ lái què tà gū shān lù. yáo huá mǎn dì bù kān shí, qí lǘ zhí shàng méi huā mù. fàn kuān shàn huà lǎo yǒu shén, huǎng rán jiàn wǒ mèng zhōng shēn. fán jūn gèng xiàng xī qiáo pàn, wèi xiě dāng shí tà xuě rén.