朝代:元代
作者： 关汉卿
全文:
一
咫尺的天南地北，霎时间月缺花飞。手执着饯行杯，眼阁着别离泪。刚道得声"保重将息"，痛煞煞教人舍不得。好去者，望前程万里！
二
忧则忧鸾孤凤单，愁则愁月缺花残。为则为俏冤家，害则害谁曾惯，瘦则瘦不似今番；恨则恨孤帏绣衾寒，怕则怕黄昏到晚。
三
伴夜月银筝凤闲，暖东风绣被常悭。信沉了鱼，书绝了雁，盼雕鞍万水千山。本利对相思若不还，则告与那能索债愁眉泪眼。
四
夜月青楼凤箫，春风翠髻金翘。雨云浓，心肠俏，俊庞儿玉软香娇。六幅湘裙一搦腰，间别来十分瘦了。
五
面比花枝解语，眉横柳叶长疏。想着雨和云，朝还暮，但开口只是长吁。纸鹞儿休将人厮应付，肯不肯怀儿里便许。
拼音:
yī zhǐ chǐ de tiān nán dì běi, shà shí jiān yuè quē huā fēi. shǒu zhí zhuó jiàn xíng bēi, yǎn gé zhe bié lí lèi. gāng dào dé shēng bǎo zhòng jiāng xī, tòng shā shā jiào rén shě bù dé. hǎo qù zhě, wàng qián chéng wàn lǐ! èr yōu zé yōu luán gū fèng dān, chóu zé chóu yuè quē huā cán. wèi zé wèi qiào yuān jiā, hài zé hài shuí céng guàn, shòu zé shòu bù shì jīn fān hèn zé hèn gū wéi xiù qīn hán, pà zé pà huáng hūn dào wǎn. sān bàn yè yuè yín zhēng fèng xián, nuǎn dōng fēng xiù bèi cháng qiān. xìn chén le yú, shū jué le yàn, pàn diāo ān wàn shuǐ qiān shān. běn lì duì xiāng sī ruò bù hái, zé gào yǔ nà néng suǒ zhài chóu méi lèi yǎn. sì yè yuè qīng lóu fèng xiāo, chūn fēng cuì jì jīn qiào. yǔ yún nóng, xīn cháng qiào, jùn páng ér yù ruǎn xiāng jiāo. liù fú xiāng qún yī nuò yāo, jiān bié lái shí fēn shòu le. wǔ miàn bǐ huā zhī jiě yǔ, méi héng liǔ yè zhǎng shū. xiǎng zhe yǔ hé yún, cháo hái mù, dàn kāi kǒu zhǐ shì cháng xū. zhǐ yào ér xiū jiāng rén sī yìng fù, kěn bù kěn huái ér lǐ biàn xǔ.