《笑云》
朝代:元代
作者: 梵琦
全文:
山中人笑云来去,几度欲留留不住。一片西兮一片东,为谁挂在青松树。
有时卷,不论高低并近远。有时舒,南北西东满太虚。
本自无心休问迹,悠扬散漫随风力。白衣苍狗任纵横,返寂还空何处觅。
却恐山中云笑人,区区未免走红尘。但能放下便安乐,所以长将云喻身。
拼音:
shān zhōng rén xiào yún lái qù, jǐ dù yù liú liú bú zhù. yī piàn xī xī yī piàn dōng, wèi shuí guà zài qīng sōng shù. yǒu shí juǎn, bù lùn gāo dī bìng jìn yuǎn. yǒu shí shū, nán běi xī dōng mǎn tài xū. běn zì wú xīn xiū wèn jī, yōu yáng sǎn màn suí fēng lì. bái yī cāng gǒu rèn zòng héng, fǎn jì hái kōng hé chǔ mì. què kǒng shān zhōng yún xiào rén, qū qū wèi miǎn zǒu hóng chén. dàn néng fàng xià biàn ān lè, suǒ yǐ zhǎng jiāng yún yù shēn.