朝代:元代
作者： 汤舜民
全文:
残花剩柳，摧垣废屋，新冢荒丘。海门天堑还依旧，滚滚东流。铁瓮城横刺
着虎口，金还寺高镇着鳌头。斜阳候，吟登舵楼，灯火望扬州。 除夕
荒芜旧隐，荡田破屋，流水柴门。儒生甘捱黄齑运，何病何贫？楮先生管城
子谁行证本，郑当时孔文举那里寻人？年将尽，梅花笑晒，添一岁老三分。 又
休怀故人，难寻东道，谁念斯文？南枝昨夜传芳信，大地回春。雪儿飘风儿
刮深深闭门，酒儿ド鱼儿脍旋旋开樽。投至得黄昏近，黑喽喽便盹，则敢是睡魔
神。 武林感旧二首
钱塘故址，东吴霸业，南渡京师。其间四百八十寺，不似当时。还空湖潋
滟随处写坡仙旧诗，水清浅月黄昏何人吊逋老荒祠？伤情思，西湖若此，何似比
西施？
笙歌醉乡，绮罗绚采，粉黛吹香。业风人海波千丈，送尽春光。湖内外静悄
悄六桥面舫，浙东西冷清清一道长□。休悲怆，自今日往，何物不兴亡！ 代人寄书
端肃奉柬，拜违咫尺，似隔关还。少成欢会多离间，直恁艰难。又不是平地
里情疏意懒，止不过暂时间书废琴闲。休凝盼，归期早晚，先此报平安。
拼音:
cán huā shèng liǔ, cuī yuán fèi wū, xīn zhǒng huāng qiū. hǎi mén tiān qiàn hái yī jiù, gǔn gǔn dōng liú. tiě wèng chéng héng cì zhe hǔ kǒu, jīn hái sì gāo zhèn zhe áo tóu. xié yáng hòu, yín dēng duò lóu, dēng huǒ wàng yáng zhōu. chú xī huāng wú jiù yǐn, dàng tián pò wū, liú shuǐ zhài mén. rú shēng gān ái huáng jī yùn, hé bìng hé pín? chǔ xiān shēng guǎn chéng zi shuí xíng zhèng běn, zhèng dāng shí kǒng wén jǔ nà lǐ xún rén? nián jiāng jǐn, méi huā xiào shài, tiān yī suì lǎo sān fēn. yòu xiū huái gù rén, nán xún dōng dào, shuí niàn sī wén? nán zhī zuó yè chuán fāng xìn, dà dì huí chūn. xuě ér piāo fēng ér guā shēn shēn bì mén, jiǔ ér yú ér kuài xuán xuán kāi zūn. tóu zhì dé huáng hūn jìn, hēi lou lou biàn dǔn, zé gǎn shì shuì mó shén. wǔ lín gǎn jiù èr shǒu qián táng gù zhǐ, dōng wú bà yè, nán dù jīng shī. qí jiān sì bǎi bā shí sì, bù shì dāng shí. hái kōng hú liàn yàn suí chù xiě pō xiān jiù shī, shuǐ qīng qiǎn yuè huáng hūn hé rén diào bū lǎo huāng cí? shāng qíng sī, xī hú ruò cǐ, hé sì bǐ xī shī? shēng gē zuì xiāng, qǐ luó xuàn cǎi, fěn dài chuī xiāng. yè fēng rén hǎi bō qiān zhàng, sòng jǐn chūn guāng. hú nèi wài jìng qiāo qiāo liù qiáo miàn fǎng, zhè dōng xī lěng qīng qīng yī dào cháng. xiū bēi chuàng, zì jīn rì wǎng, hé wù bù xīng wáng! dài rén jì shū duān sù fèng jiǎn, bài wéi zhǐ chǐ, shì gé guān hái. shào chéng huān huì duō lí jiàn, zhí nèn jiān nán. yòu bú shì píng dì lǐ qíng shū yì lǎn, zhǐ bù guò zàn shí jiān shū fèi qín xián. xiū níng pàn, guī qī zǎo wǎn, xiān cǐ bào píng ān.