朝代:元代
作者： 曾瑞
全文:
宫词
闷登楼倚阑干看暮景，天阔水云平。浸池面楼台倒影，书去笺雁字斜横。衰柳拂月户云窗，残荷临水阁凉亭。景凄凉助人愁越逞，下妆楼步月空庭。鸟惊环佩响，鹤吹铎铃鸣。
【逍遥乐】对景如青鸾舞镜，天隔羊车，人囚凤城。好姻缘辜负了今生，痛伤悲雨泪如倾。心如醉满怀何日醒，西风传玉漏丁宁。恰过半夜，胜似三秋，才交四更。
【金菊香】秋虫夜语不堪听，啼树宫鸦不住声。入孤帏强眠寻梦境，被相思鬼绰了魂灵，纵有梦也难成。
【醋葫芦】睡不着，坐不宁，又不疼不痛病萦萦。待不思量霎儿心未肯，没乱到更阑人静。
【高平煞】照愁人残蜡碧荧荧，没水烟消金兽鼎。败叶走庭除，修竹扫苍楹。唱道是人和闷可难争，则我瘦身躯怎敢共愁肠竞。伤心情脉脉，病体困腾腾。画屋风轻，翠被寒增，也温不过早来袜儿冷。
【尾】睡魔盼不来，丫鬟叫不应，香消烛灭冷清清。唯嫦娥与人无世情，可怜咱孤另，透疏帘斜照月偏明。
拼音:
gōng cí mèn dēng lóu yǐ lán gān kàn mù jǐng, tiān kuò shuǐ yún píng. jìn chí miàn lóu tái dào yǐng, shū qù jiān yàn zì xié héng. shuāi liǔ fú yuè hù yún chuāng, cán hé lín shuǐ gé liáng tíng. jǐng qī liáng zhù rén chóu yuè chěng, xià zhuāng lóu bù yuè kōng tíng. niǎo jīng huán pèi xiǎng, hè chuī duó líng míng. xiāo yáo lè duì jǐng rú qīng luán wǔ jìng, tiān gé yáng chē, rén qiú fèng chéng. hǎo yīn yuán gū fù le jīn shēng, tòng shāng bēi yǔ lèi rú qīng. xīn rú zuì mǎn huái hé rì xǐng, xī fēng chuán yù lòu dīng níng. qià guò bàn yè, shèng sì sān qiū, cái jiāo sì gēng. jīn jú xiāng qiū chóng yè yǔ bù kān tīng, tí shù gōng yā bú zhù shēng. rù gū wéi qiáng mián xún mèng jìng, bèi xiāng sī guǐ chuò le hún líng, zòng yǒu mèng yě nán chéng. cù hú lú shuì bù zháo, zuò bù níng, yòu bù téng bù tòng bìng yíng yíng. dài bù sī liang shà ér xīn wèi kěn, mò luàn dào gēng lán rén jǐng. gāo píng shā zhào chóu rén cán là bì yíng yíng, méi shuǐ yān xiāo jīn shòu dǐng. bài yè zǒu tíng chú, xiū zhú sǎo cāng yíng. chàng dào shì rén hé mèn kě nán zhēng, zé wǒ shòu shēn qū zěn gǎn gòng chóu cháng jìng. shāng xīn qíng mò mò, bìng tǐ kùn téng téng. huà wū fēng qīng, cuì bèi hán zēng, yě wēn bù guò zǎo lái wà ér lěng. wěi shuì mó pàn bù lái, yā huán jiào bù yīng, xiāng xiāo zhú miè lěng qīng qīng. wéi cháng é yú rén wú shì qíng, kě lián zán gū lìng, tòu shū lián xié zhào yuè piān míng.