朝代:元代
作者： 汤舜民
全文:
田园荒废，箕裘陵替，桃源有路难寻觅。典鹑衣，举螺杯，毛陶醉了囫囵
睡，啼鸟一声惊觉起。悲，也未知；喜，也未知。 二
驱驰何甚，乖离忒恁，风波犹自连头浸。自沉吟，莫追寻，田文近日多门禁，
炎凉本来一寸心。亲，也自恁；疏，也自恁。 三
长江东注，夕阳西没，流光容易抛人去。莫嗟吁，任揶揄，老天还有安排处，
踽踽客窗无伴侣。酒，花外沽；琴，灯下抚。 四
羁怀萦挂，人情浇诈，相逢休说伤时话。路波查，事交杂，秋光何处堪消
暇，昨夜梦魂归到家。田，不种瓜；园，不灌花。 中秋对月无酒
冰轮高驾，银河斜挂，广寒宫阙堪图画。对光华，恣欢洽，故人一夜团话，
多情素娥吟知咱。诗，也懵撒；酒，也懵撒。
拼音:
tián yuán huāng fèi, jī qiú líng tì, táo yuán yǒu lù nán xún mì. diǎn chún yī, jǔ luó bēi, máo táo zuì le hú lún shuì, tí niǎo yī shēng jīng jué qǐ. bēi, yě wèi zhī xǐ, yě wèi zhī. èr qū chí hé shén, guāi lí tè nèn, fēng bō yóu zì lián tóu jìn. zì chén yín, mò zhuī xún, tián wén jìn rì duō mén jìn, yán liáng běn lái yī cùn xīn. qīn, yě zì nèn shū, yě zì nèn. sān cháng jiāng dōng zhù, xī yáng xī méi, liú guāng róng yì pāo rén qù. mò jiē xū, rèn yé yú, lǎo tiān hái yǒu ān pái chù, jǔ jǔ kè chuāng wú bàn lǚ. jiǔ, huā wài gū qín, dēng xià fǔ. sì jī huái yíng guà, rén qíng jiāo zhà, xiāng féng xiū shuō shāng shí huà. lù bō chá, shì jiāo zá, qiū guāng hé chǔ kān xiāo xiá, zuó yè mèng hún guī dào jiā. tián, bù zhòng guā yuán, bù guàn huā. zhōng qiū duì yuè wú jiǔ bīng lún gāo jià, yín hé xié guà, guǎng hán gōng què kān tú huà. duì guāng huá, zì huān qià, gù rén yī yè tuán huà, duō qíng sù é yín zhī zán. shī, yě měng sā jiǔ, yě měng sā.