朝代:元代
作者： 白贲
全文:
离情不奈子规啼，更那堪困人天气。红玉软，绿云低。春昼迟迟，东风恨两眉系。
【风入松】玉勾闲控绣帘垂，半掩朱扉。宝鉴鸾台尽尘昧，凤凰箫谁品谁吹？绣塌空闲枕犀，篆烟消香冷金猊。
【不拜门】冷清清寂寞在香闺，闷恹恹潇洒在罗帏。画苔墙划短金鈚，尚未得回归。
【阿那胡】常记得当时那况味，堪咏堪题。取次钗分瓶坠，上心来伤悲。
【胡十八】往常时星月底，雨云期。到如今成间阔，受孤栖，奈何楚岫冷烟迷？当初时想伊，为伊，消玉体减香肌。
【步步娇】忆盼了萧郎无归计，闷把牙儿抵。空叹息，蓦听得中门外玉骢嘶。转疑惑，却原来是鸟啼得琅玕碎。
【离带歇拍煞】急煎煎愁滴相思泪，意悬悬慵拥鲛绡被。揽衣儿倦起，恨绵绵，情脉脉，人千里。非是俺，贪春睡，勉强将鸳鸯枕欹。薄幸可憎才，只怕相逢在梦儿里。
拼音:
lí qíng bù nài zǐ guī tí, gèng nà kān kùn rén tiān qì. hóng yù ruǎn, lǜ yún dī. chūn zhòu chí chí, dōng fēng hèn liǎng méi xì. fēng rù sōng yù gōu xián kòng xiù lián chuí, bàn yǎn zhū fēi. bǎo jiàn luán tái jǐn chén mèi, fèng huáng xiāo shuí pǐn shuí chuī? xiù tā kòng xián zhěn xī, zhuàn yān xiāo xiāng lěng jīn ní. bù bài mén lěng qīng qīng jì mò zài xiāng guī, mèn yān yān xiāo sǎ zài luó wéi. huà tái qiáng huà duǎn jīn pī, shàng wèi dé huí guī. ā nà hú cháng jì de dāng shí nà kuàng wèi, kān yǒng kān tí. qǔ cì chāi fēn píng zhuì, shàng xīn lái shāng bēi. hú shí bā wǎng cháng shí xīng yuè dǐ, yǔ yún qī. dào rú jīn chéng jiān kuò, shòu gū qī, nài hé chǔ xiù lěng yān mí? dāng chū shí xiǎng yī, wèi yī, xiāo yù tǐ jiǎn xiāng jī. bù bù jiāo yì pàn le xiāo láng wú guī jì, mèn bǎ yá ér dǐ. kōng tàn xī, mò tīng dé zhòng mén wài yù cōng sī. zhuǎn yí huò, què yuán lái shì niǎo tí dé láng gān suì. lí dài xiē pāi shā jí jiān jiān chóu dī xiāng sī lèi, yì xuán xuán yōng yōng jiāo xiāo bèi. lǎn yī ér juàn qǐ, hèn mián mián, qíng mò mò, rén qiān lǐ. fēi shì ǎn, tān chūn shuì, miǎn qiǎng jiāng yuān yāng zhěn yī. bó xìng kě zēng cái, zhǐ pà xiāng féng zài mèng ér lǐ.