朝代:元代
作者： 石子章
全文:
禄山谋反
苍烟拥剑门，老树屯云栈。西风吹渭水，落叶满长安。近帝都景物凋残，伤感起人愁叹。只合在边寒间，只见那白茫茫莎草连天，甚的是娇滴滴莺花过眼。
【梁州】不幸遣东归蓟北，更胜如西出阳关，看几时捱彻相思限？怕的是孤灯荧暗，残月弓弯，戍楼人静，梅帐更阑。思量玉砌雕阑，消磨尽绿鬓朱颜。再几时染浓香翡翠衾温，迷醉魂芙蓉帐暖，解余酲荔枝浆寒？这近间，敢病番，旧时的衣褃频频儹。瘦证候何经惯？那的是从来最稀罕，单出落着废寝忘餐。
【三煞】动无喘息行无汗，坐也昏沉睡不安，两行泪道渍成斑。每日家做伴的胡友胡儿，胡舞胡歌，胡吹胡弹，知他是甚风范？偏恁一曲霓裳宠玉环，羯鼓声干。
【二煞】拚了教匆匆行色催征雁，止不过拍拍离愁满战鞍，驱兵早晚到骊山。若夺了娘娘，教唐天子登时两分散，休想再能够看一看。四件事分明紧调犯，势到也怎摭拦？
【尾声】把六宫心事分明的慢，将半纸音书党闭的悭，教千里途程阻隔的难。我因此上一点春心酝酿的反。
拼音:
lù shān móu fǎn cāng yān yōng jiàn mén, lǎo shù tún yún zhàn. xī fēng chuī wèi shuǐ, luò yè mǎn cháng ān. jìn dì dū jǐng wù diāo cán, shāng gǎn qǐ rén chóu tàn. zhǐ hé zài biān hán jiān, zhī jiàn nà bái máng máng suō cǎo lián tiān, shèn de shì jiāo dī dī yīng huā guò yǎn. liáng zhōu bù xìng qiǎn dōng guī jì běi, gèng shèng rú xī chū yáng guān, kàn jǐ shí ái chè xiāng sī xiàn? pà de shì gū dēng yíng àn, cán yuè gōng wān, shù lóu rén jìng, méi zhàng gēng lán. sī liang yù qì diāo lán, xiāo mó jǐn lǜ bìn zhū yán. zài jǐ shí rǎn nóng xiāng fěi cuì qīn wēn, mí zuì hún fú róng zhàng nuǎn, jiě yú chéng lì zhī jiāng hán? zhè jìn jiān, gǎn bìng fān, jiù shí de yī kèn pín pín zǎn. shòu zhèng hòu hé jīng guàn? nà de shì cóng lái zuì xī hǎn, dān chū là zhe fèi qǐn wàng cān. sān shā dòng wú chuǎn xī xíng wú hàn, zuò yě hūn chén shuì bù ān, liǎng xíng lèi dào zì chéng bān. měi rì jiā zuò bàn de hú yǒu hú ér, hú wǔ hú gē, hú chuī hú dàn, zhī tā shì shèn fēng fàn? piān nèn yī qǔ ní cháng chǒng yù huán, jié gǔ shēng gàn. èr shā pàn le jiào cōng cōng xíng sè cuī zhēng yàn, zhǐ bù guò pāi pāi lí chóu mǎn zhàn ān, qū bīng zǎo wǎn dào lí shān. ruò duó le niáng niáng, jiào táng tiān zǐ dēng shí liǎng fēn sǎn, xiū xiǎng zài néng gòu kàn yī kàn. sì jiàn shì fēn míng jǐn diào fàn, shì dào yě zěn zhí lán? wěi shēng bǎ liù gōng xīn shì fēn míng de màn, jiāng bàn zhǐ yīn shū dǎng bì de qiān, jiào qiān lǐ tú chéng zǔ gé de nán. wǒ yīn cǐ shàng yì diǎn chūn xīn yùn niàng de fǎn.