《野有梅思君子也君子在野感物而托兴焉》
朝代:元代
作者: 周巽
全文:
野有梅,山有璞。岁将晏兮,微霰初落。我思美人,如玉追琢。
山有璞,野有梅。岁云暮矣,飞雪皑皑。美人既见,我心孔谐。
吁嗟美人兮,赠我以琼英。酬以佩玦,聊结中情。愿守贞白,毋渝初盟。
拼音:
yě yǒu méi, shān yǒu pú. suì jiāng yàn xī, wēi sǎn chū luò. wǒ sī měi rén, rú yù zhuī zuó. shān yǒu pú, yě yǒu méi. suì yún mù yǐ, fēi xuě ái ái. měi rén jì jiàn, wǒ xīn kǒng xié. xū jiē měi rén xī, zèng wǒ yǐ qióng yīng. chóu yǐ pèi jué, liáo jié zhōng qíng. yuàn shǒu zhēn bái, wú yú chū méng.