《满江红 咏雪》
朝代:金朝
作者： 李俊民
全文:
漠漠愁阴，银界晓、浩然一色。谁剪水、就中撩乱，燕山如席。
天若有情天也老，高山底事头先白。甚教人、错恨五更风，花狼藉。
寒欲退，刘叉笔。深欲殁，韦郎膝。问何如江上，孤舟蓑笠。
君不见、过门多恶客，等闲踏破琼瑶迹。便粗豪、下马坐人床，寻欢伯。
拼音:
mò mò chóu yīn, yín jiè xiǎo hào rán yī sè. shuí jiǎn shuǐ jiù zhōng liáo luàn, yān shān rú xí. tiān ruò yǒu qíng tiān yě lǎo, gāo shān dǐ shì tóu xiān bái. shén jiào rén cuò hèn wǔ gēng fēng, huā láng jí. hán yù tuì, liú chā bǐ. shēn yù mò, wéi láng xī. wèn hé rú jiāng shàng, gū zhōu suō lì. jūn bú jiàn guò mén duō è kè, děng xián tà pò qióng yáo jī. biàn cū háo xià mǎ zuò rén chuáng, xún huān bó.