《效古诗》
朝代:南北朝
作者： 袁淑
全文:
谇此倦游士，本家自辽东。昔隶李将军，十载事西戎。
结车高阙下，极望见云中。四面各千里，从横起岩风。
寒燠岂如节，霜雨多异同。夕寐北河阴，梦还甘泉宫。
勤役未云已，壮年徒为空。乃知古时人，所以悲转蓬。
拼音:
suì cǐ juàn yóu shì, běn jiā zì liáo dōng. xī lì lǐ jiāng jūn, shí zài shì xī róng. jié chē gāo què xià, jí wàng jiàn yún zhōng. sì miàn gè qiān lǐ, cóng héng qǐ yán fēng. hán yù qǐ rú jié, shuāng yǔ duō yì tóng. xī mèi běi hé yīn, mèng hái gān quán gōng. qín yì wèi yún yǐ, zhuàng nián tú wèi kōng. nǎi zhī gǔ shí rén, suǒ yǐ bēi zhuǎn péng.