《念奴娇 冰澌》
朝代:宋代
作者： 邓剡
全文:
琮琤何得，响空濛、却似鸣榔声沸。望里平江横雪岭，驾断虹梁渔市。
若有神驱，如遵帝遣，瞬息层峦峙。南阳龙奋，滹沱凝合犹此。
遥想苏武穷边，霜鸿夜渡，蒿目吟寒视。铁骑街枚还疾走，瑟瑟风摇旗帜。
月白沙明，云凝地裂，四野悲徊至。羁魂牢落，我身今在何世。
拼音:
cóng chēng hé dé, xiǎng kōng méng què shì míng láng shēng fèi. wàng lǐ píng jiāng héng xuě lǐng, jià duàn hóng liáng yú shì. ruò yǒu shén qū, rú zūn dì qiǎn, shùn xī céng luán zhì. nán yáng lóng fèn, hū tuó níng hé yóu cǐ. yáo xiǎng sū wǔ qióng biān, shuāng hóng yè dù, hāo mù yín hán shì. tiě qí jiē méi hái jí zǒu, sè sè fēng yáo qí zhì. yuè bái shā míng, yún níng dì liè, sì yě bēi huái zhì. jī hún láo luò, wǒ shēn jīn zài hé shì.