《酒泉子》
朝代:宋代
作者： 曹勋
全文:
霜护云低，竹外斜枝初璀璨，仙风吹堕玉钿新。度清芬。
叹寒冰艳了无尘。不占纷纷桃李径，一庭疏影冷摇春。月黄昏。朱希真常跋此词及谒金门“春待去”词云：读二词，洒然变俚耳之焰烟，还古风之丽则，宛转有余味也。盖治世安乐之音欤。恨无韩娥曼声长歌，以释予幽忧穷卮之疾。但诵数过，增老夫暮年之叹。
拼音:
shuāng hù yún dī, zhú wài xié zhī chū cuǐ càn, xiān fēng chuī duò yù diàn xīn. dù qīng fēn. tàn hán bīng yàn liǎo wú chén. bù zhàn fēn fēn táo lǐ jìng, yī tíng shū yǐng lěng yáo chūn. yuè huáng hūn. zhū xī zhēn cháng bá cǐ cí jí yè jīn mén chūn dài qù cí yún: dú èr cí, sǎ rán biàn lǐ ěr zhī yàn yān, hái gǔ fēng zhī lì zé, wǎn zhuǎn yǒu yú wèi yě. gài zhì shì ān lè zhī yīn yú. hèn wú hán é màn shēng cháng gē, yǐ shì yǔ yōu yōu qióng zhī zhī jí. dàn sòng shù guò, zēng lǎo fū mù nián zhī tàn.