《水龙吟（雪）》
朝代:宋代
作者： 杨无咎
全文:
小轩潇洒清宵午，风正紧、门深闭。藜床危坐，竹窗频听，春虫扑纸。灯烬垂红，篆烟消碧，衣轻如水。料飞花未止，堆檐已满，时摧折、琅玕尾。
骨冷魂清无寐。这身在、广寒宫里。暗怀千古，浑疑一夜，冰生肠胃。岁事峥嵘，故园睽阻，归期犹未。向寒乡、不念丰年，只忆青天万里。
拼音:
xiǎo xuān xiāo sǎ qīng xiāo wǔ, fēng zhèng jǐn mén shēn bì. lí chuáng wēi zuò, zhú chuāng pín tīng, chūn chóng pū zhǐ. dēng jìn chuí hóng, zhuàn yān xiāo bì, yī qīng rú shuǐ. liào fēi huā wèi zhǐ, duī yán yǐ mǎn, shí cuī shé láng gān wěi. gǔ lěng hún qīng wú mèi. zhè shēn zài guǎng hán gōng lǐ. àn huái qiān gǔ, hún yí yī yè, bīng shēng cháng wèi. suì shì zhēng róng, gù yuán kuí zǔ, guī qī yóu wèi. xiàng hán xiāng bù niàn fēng nián, zhǐ yì qīng tiān wàn lǐ.