朝代:宋代
作者： 陈人杰
全文:
何如尔。杜子美平生困踬不偶，而叹老羞卑之言少，爱君忧国之意多，可谓知所愁矣。若于著衣吃饭，一一未能忘情，此为不知命者。故用韵以反骚
我自无忧，何用攒眉，今忧古忧。叹风寒楚蜀，百年受病，江分南北，千载归尤。洛下铜驼，昭陵石马，物不自愁人替愁。兴亡事，向西风把剑，清泪双流。
边头。依旧防秋。问诸将君恩酬未酬。怅书生浪说，皇王帝霸，功名已属，韩岳张刘。不许请缨，犹堪草檄，谁肯种瓜归故邱。江中蜃，识平生许事，吐气成楼。
拼音:
hé rú ěr. dù zi měi píng shēng kùn zhì bù ǒu, ér tàn lǎo xiū bēi zhī yán shǎo, ài jūn yōu guó zhī yì duō, kě wèi zhī suǒ chóu yǐ. ruò yú zhe yī chī fàn, yī yī wèi néng wàng qíng, cǐ wèi bù zhī mìng zhě. gù yòng yùn yǐ fǎn sāo wǒ zì wú yōu, hé yòng cuán méi, jīn yōu gǔ yōu. tàn fēng hán chǔ shǔ, bǎi nián shòu bìng, jiāng fēn nán běi, qiān zǎi guī yóu. luò xià tóng tuó, zhāo líng shí mǎ, wù bù zì chóu rén tì chóu. xīng wáng shì, xiàng xī fēng bǎ jiàn, qīng lèi shuāng liú. biān tóu. yī jiù fáng qiū. wèn zhū jiàng jūn ēn chóu wèi chóu. chàng shū shēng làng shuō, huáng wáng dì bà, gōng míng yǐ shǔ, hán yuè zhāng liú. bù xǔ qǐng yīng, yóu kān cǎo xí, shuí kěn zhòng guā guī gù qiū. jiāng zhōng shèn, shí píng shēng xǔ shì, tǔ qì chéng lóu.