《徵招 题王船山鼓棹词》
朝代:魏晋
作者： 高燮
全文:
孤灯冷对婆娑影，毕竟愁肠难断。举目尽沧桑，可有人思汉。
故枝空自恋。只写出、鹧鸪声怨。地老天荒，但南无北，海枯石烂。
苦忆好春归，烟花散。一寸情怀缭乱。伫立盼佳期，比天涯还远。
残红看不见。想消受、泪珠无算。而今我亦最伤心，怕临风重按。
拼音:
gū dēng lěng duì pó suō yǐng, bì jìng chóu cháng nán duàn. jǔ mù jǐn cāng sāng, kě yǒu rén sī hàn. gù zhī kōng zì liàn. zhǐ xiě chū zhè gū shēng yuàn. dì lǎo tiān huāng, dàn nā mó běi, hǎi kū shí làn. kǔ yì hǎo chūn guī, yān huā sàn. yī cùn qíng huái liáo luàn. zhù lì pàn jiā qī, bǐ tiān yá hái yuǎn. cán hóng kàn bú jiàn. xiǎng xiāo shòu lèi zhū wú suàn. ér jīn wǒ yì zuì shāng xīn, pà lín fēng zhòng àn.