朝代:唐代
作者： 皎然
全文:
君在庐山知不群，有疑是鹤又是云。生死尘埃污不得，
眼前荣利徒纷纷。今日惠然来访我，酒榼书囊肩背荷。
拂除衣上饵烟霞，昨夜胥门宿蔡家。天然不饮亦不食，
抛名换姓觅不得。且向人间作酒仙，不肯将身生羽翼。
停形为饵天地根，世人皆死我独存。洗虑因吞清明箓，
世人皆贪我常足。栖子妙今道已成，手把玄枢心运冥。
能令鬼哭神效灵，身如飘风不可绊。朝游崆峒夕汗漫，
向来坐客犹未散。忽忆罗浮欲去时，遥指孤云作路岐。
海上仙游不可见，人间日落空桑枝。
拼音:
jūn zài lú shān zhī bù qún, yǒu yí shì hè yòu shì yún. shēng sǐ chén āi wū bù dé, yǎn qián róng lì tú fēn fēn. jīn rì huì rán lái fǎng wǒ, jiǔ kē shū náng jiān bèi hé. fú chú yī shàng ěr yān xiá, zuó yè xū mén sù cài jiā. tiān rán bù yǐn yì bù shí, pāo míng huàn xìng mì bù dé. qiě xiàng rén jiàn zuò jiǔ xiān, bù kěn jiāng shēn shēng yǔ yì. tíng xíng wèi ěr tiān dì gēn, shì rén jiē sǐ wǒ dú cún. xǐ lǜ yīn tūn qīng míng lù, shì rén jiē tān wǒ cháng zú. qī zi miào jīn dào yǐ chéng, shǒu bà xuán shū xīn yùn míng. néng lìng guǐ kū shén xiào líng, shēn rú piāo fēng bù kě bàn. cháo yóu kōng tóng xī hàn màn, xiàng lái zuò kè yóu wèi sàn. hū yì luó fú yù qù shí, yáo zhǐ gū yún zuò lù qí. hǎi shàng xiān yóu bù kě jiàn, rén jiàn rì luò kōng sāng zhī.