朝代:唐代
作者： 柳宗元
全文:
穷陋阙自养，疠气剧嚣烦。隆冬乏霜霰，日夕南风温。
杖藜下庭际，曳踵不及门。门有野田吏，慰我飘零魂。
及言有灵药，近在湘西原。服之不盈旬，蹩躠皆腾鶱.
笑忭前即吏，为我擢其根。蔚蔚遂充庭，英翘忽已繁。
晨起自采曝，杵臼通夜喧。灵和理内藏，攻疾贵自源。
拥覆逃积雾，伸舒委馀暄。奇功苟可征，宁复资兰荪。
我闻畸人术，一气中夜存。能令深深息，呼吸还归跟。
疏放固难效，且以药饵论。痿者不忘起，穷者宁复言。
神哉辅吾足，幸及儿女奔。
拼音:
qióng lòu quē zì yǎng, lì qì jù xiāo fán. lóng dōng fá shuāng sǎn, rì xī nán fēng wēn. zhàng lí xià tíng jì, yè zhǒng bù jí mén. mén yǒu yě tián lì, wèi wǒ piāo líng hún. jí yán yǒu líng yào, jìn zài xiāng xī yuán. fú zhī bù yíng xún, bié sǎ jiē téng xiān. xiào biàn qián jí lì, wèi wǒ zhuó qí gēn. yù yù suì chōng tíng, yīng qiào hū yǐ fán. chén qǐ zì cǎi pù, chǔ jiù tōng yè xuān. líng hé lǐ nèi cáng, gōng jí guì zì yuán. yōng fù táo jī wù, shēn shū wěi yú xuān. qí gōng gǒu kě zhēng, níng fù zī lán sūn. wǒ wén jī rén shù, yī qì zhōng yè cún. néng lìng shēn shēn xī, hū xī hái guī gēn. shū fàng gù nán xiào, qiě yǐ yào ěr lùn. wěi zhě bù wàng qǐ, qióng zhě níng fù yán. shén zāi fǔ wú zú, xìng jí ér nǚ bēn.