朝代:唐代
作者： 吕岩
全文:
吾有玄中极玄语，周游八极无处吐。云輧飘泛到凝阳，
一见君兮在玄浦。知君本是孤云客，拟话希夷生恍惚。
无为大道本根源，要君亲见求真物。其中有一分三五，
本自无名号丹母。寒泉沥沥气绵绵，上透昆仑还紫府。
浮沈升降入中宫，四象五行齐见土。驱青龙，擒白虎，
起祥风兮下甘露。铅凝真汞结丹砂，一派火轮真为主。
既修真，须坚确，能转乾坤泛海岳。运行天地莫能知，
变化鬼神应不觉。千朝炼就紫金身，乃致全神归返朴。
黄秀才，黄秀才，既修真，须且早，人间万事何时了。
贪名贪利爱金多，为他财色身衰老。我今劝子心悲切，
君自思兮生猛烈。莫教大限到身来，又是随流入生灭。
留此片言，用表其意。他日相逢，必与汝决。莫退初心，
善爱善爱。
拼音:
wú yǒu xuán zhōng jí xuán yǔ, zhōu yóu bā jí wú chǔ tǔ. yún píng piāo fàn dào níng yáng, yī jiàn jūn xī zài xuán pǔ. zhī jūn běn shì gū yún kè, nǐ huà xī yí shēng huǎng hū. wú wéi dà dào běn gēn yuán, yào jūn qīn jiàn qiú zhēn wù. qí zhōng yǒu yī fēn sān wǔ, běn zì wú míng hào dān mǔ. hán quán lì lì qì mián mián, shàng tòu kūn lún hái zǐ fǔ. fú shěn shēng jiàng rù zhōng gōng, sì xiàng wǔ xíng qí jiàn tǔ. qū qīng lóng, qín bái hǔ, qǐ xiáng fēng xī xià gān lù. qiān níng zhēn gǒng jié dān shā, yī pài huǒ lún zhēn wéi zhǔ. jì xiū zhēn, xū jiān què, néng zhuǎn qián kūn fàn hǎi yuè. yùn xíng tiān dì mò néng zhī, biàn huà guǐ shén yīng bù jué. qiān cháo liàn jiù zǐ jīn shēn, nǎi zhì quán shén guī fǎn pǔ. huáng xiù cái, huáng xiù cái, jì xiū zhēn, xū qiě zǎo, rén jiān wàn shì hé shí le. tān míng tān lì ài jīn duō, wèi tā cái sè shēn shuāi lǎo. wǒ jīn quàn zi xīn bēi qiè, jūn zì sī xī shēng měng liè. mò jiào dà xiàn dào shēn lái, yòu shì suí liú rù shēng miè. liú cǐ piàn yán, yòng biǎo qí yì. tā rì xiāng féng, bì yǔ rǔ jué. mò tuì chū xīn, shàn ài shàn ài.