朝代:唐代
作者： 吕岩
全文:
我有一腹空谷虚，言之道有又还无。言之无兮不可舍，
言之有兮不可居。谷兮谷兮太玄妙，神兮神兮真大道。
保之守之不死名，修之炼之仙人号。神得一以灵，
谷得一以盈。若人能守一，只此是长生。本不远离，
身还不见。炼之功若成，自然凡骨变。谷神不死玄牝门，
出入绵绵道若存。修炼还须夜半子，河车般载上昆仑。
龙又吟，虎又啸，风云际会黄婆叫。火中姹女正含娇，
回观水底婴儿俏。婴儿姹女见黄婆，儿女相逢两意和。
金殿玉堂门十二，金翁木母正来过。重门过后牢关锁，
点检斗牛先下火。进火消阴始一阳，千岁仙桃初结果。
曲江东岸金乌飞，西岸清光玉兔辉。乌兔走归峰顶上，
炉中姹女脱青衣。脱却青衣露素体，婴儿领入重帏里。
十月情浓产一男，说道长生永不死。劝君炼，劝君修，
谷神不死此中求。此中悟取玄微处，与君白日登瀛洲。
拼音:
wǒ yǒu yī fù kōng gǔ xū, yán zhī dào yǒu yòu hái wú. yán zhī wú xī bù kě shě, yán zhī yǒu xī bù kě jū. gǔ xī gǔ xī tài xuán miào, shén xī shén xī zhēn dà dào. bǎo zhī shǒu zhī bù sǐ míng, xiū zhī liàn zhī xiān rén hào. shén dé yī yǐ líng, gǔ dé yī yǐ yíng. ruò rén néng shǒu yī, zhī cǐ shì cháng shēng. běn bù yuǎn lí, shēn hái bú jiàn. liàn zhī gōng ruò chéng, zì rán fán gǔ biàn. gǔ shén bù sǐ xuán pìn mén, chū rù mián mián dào ruò cún. xiū liàn hái xū yè bàn zǐ, hé chē bān zài shàng kūn lún. lóng yòu yín, hǔ yòu xiào, fēng yún jì huì huáng pó jiào. huǒ zhōng chà nǚ zhèng hán jiāo, huí guān shuǐ dǐ yīng ér qiào. yīng ér chà nǚ jiàn huáng pó, ér nǚ xiāng féng liǎng yì hé. jīn diàn yù táng mén shí èr, jīn wēng mù mǔ zhèng lái guò. zhòng mén guò hòu láo guān suǒ, diǎn jiǎn dòu niú xiān xià huǒ. jìn huǒ xiāo yīn shǐ yī yáng, qiān suì xiān táo chū jié guǒ. qǔ jiāng dōng àn jīn wū fēi, xī àn qīng guāng yù tù huī. wū tù zǒu guī fēng dǐng shàng, lú zhōng chà nǚ tuō qīng yī. tuō què qīng yī lù sù tǐ, yīng ér lǐng rù zhòng wéi lǐ. shí yuè qíng nóng chǎn yī nán, shuō dào cháng shēng yǒng bù sǐ. quàn jūn liàn, quàn jūn xiū, gǔ shén bù sǐ cǐ zhōng qiú. cǐ zhōng wù qǔ xuán wēi chù, yǔ jūn bái rì dēng yíng zhōu.