《忆旧游 草》
朝代:清代
作者： 庄棫
全文:
试平原极目，翠色芊绵，不尽烧痕。倚仗东风力，便迷离古道，能不消魂。
有时暗拖长风，牵住石榴裙。看巷陌愔愔，郊塍漠漠，都是愁根。
温存。向谁寄，想万种春情，幽绪难论。莫把韶光负，任落花飞絮，分付芳尊。
马嘶客向何处，娇杀玉楼人。漫寂寞空庭，藤芜满径深闭门。
拼音:
shì píng yuán jí mù, cuì sè qiān mián, bù jìn shāo hén. yǐ zhàng dōng fēng lì, biàn mí lí gǔ dào, néng bù xiāo hún. yǒu shí àn tuō cháng fēng, qiān zhù shí liú qún. kàn xiàng mò yīn yīn, jiāo chéng mò mò, dōu shì chóu gēn. wēn cún. xiàng shuí jì, xiǎng wàn zhǒng chūn qíng, yōu xù nán lùn. mò bǎ sháo guāng fù, rèn luò huā fēi xù, fēn fù fāng zūn. mǎ sī kè xiàng hé chǔ, jiāo shā yù lóu rén. màn jì mò kōng tíng, téng wú mǎn jìng shēn bì mén.