《沁园春·题缶庐诗存1925》
朝代:清代
作者： 况周颐
全文:
诗人之诗，其心则骚，而笔近韩。似老树著花，枒杈媚妩，奇峰拔地，突兀孱颜。
节制之师，懈无可击，当得长城尤无言。论风格，只东阳高密，方驾吟坛。
须知天帝胡然。凡凌乱乱言皆肺肝。念独立苍茫，所遗何世，悲歌慨慷，欲问无天。
叠稿如融，长愁如质，略举家风非等閒。阳春曲，问十年沧海，几见成连。
拼音:
shī rén zhī shī, qí xīn zé sāo, ér bǐ jìn hán. shì lǎo shù zhe huā, yā chā mèi wǔ, qí fēng bá dì, tū wù càn yán. jié zhì zhī shī, xiè wú kě jī, dāng de cháng chéng yóu wú yán. lùn fēng gé, zhǐ dōng yáng gāo mì, fāng jià yín tán. xū zhī tiān dì hú rán. fán líng luàn luàn yán jiē fèi gān. niàn dú lì cāng máng, suǒ yí hé shì, bēi gē kǎi kāng, yù wèn wú tiān. dié gǎo rú róng, zhǎng chóu rú zhì, lüè jǔ jiā fēng fēi děng xián. yáng chūn qū, wèn shí nián cāng hǎi, jǐ jiàn chéng lián.