朝代:唐代
作者： 元稹
全文:
乍可为天上牵牛织女星，不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见，故心终不移。那能朝开暮飞去，
一任东西南北吹。分不两相守，恨不两相思。
对面且如此，背面当何知。春风撩乱伯劳语，
此时抛去时。握手苦相问，竟不言后期。君情既决绝，
妾意已参差。借如死生别，安得长苦悲。
噫春冰之将泮，何余怀之独结。有美一人，於焉旷绝。
一日不见，比一日于三年，况三年之旷别。
水得风兮小而已波，笋在苞兮高不见节。矧桃李之当春，
竞众人之攀折。我自顾悠悠而若云，
又安能保君皓皓之如雪。感破镜之分明，睹泪痕之馀血。
幸他人之既不我先，又安能使他人之终不我夺。已焉哉，
织女别黄姑，一年一度暂相见，彼此隔河何事无。
夜夜相抱眠，幽怀尚沉结。那堪一年事，长遣一宵说。
但感久相思，何暇暂相悦。虹桥薄夜成，龙驾侵晨列。
生憎野鹊往迟回，死恨天鸡识时节。曙色渐曈曨，
华星次明灭。一去又一年，一年何时彻。有此迢递期，
不如生死别。天公隔是妒相怜，何不便教相决绝。
拼音:
zhà kě wèi tiān shàng qiān niú zhī nǚ xīng, bù yuàn wèi tíng qián hóng jǐn zhī. qī yuè qī rì yī xiāng jiàn, gù xīn zhōng bù yí. nà néng cháo kāi mù fēi qù, yī rèn dōng xī nán běi chuī. fēn bù liǎng xiāng shǒu, hèn bù liǎng xiāng sī. duì miàn qiě rú cǐ, bèi miàn dāng hé zhī. chūn fēng liáo luàn bó láo yǔ, cǐ shí pāo qù shí. wò shǒu kǔ xiāng wèn, jìng bù yán hòu qī. jūn qíng jì jué jué, qiè yì yǐ cēn cī. jiè rú sǐ shēng bié, ān dé zhǎng kǔ bēi. yī chūn bīng zhī jiāng pàn, hé yú huái zhī dú jié. yǒu měi yī rén, yú yān kuàng jué. yī rì bú jiàn, bǐ yī rì yú sān nián, kuàng sān nián zhī kuàng bié. shuǐ dé fēng xī xiǎo ér yǐ bō, sǔn zài bāo xī gāo bú jiàn jié. shěn táo lǐ zhī dāng chūn, jìng zhòng rén zhī pān zhé. wǒ zì gù yōu yōu ér ruò yún, yòu ān néng bǎo jūn hào hào zhī rú xuě. gǎn pò jìng zhī fēn míng, dǔ lèi hén zhī yú xuè. xìng tā rén zhī jì bù wǒ xiān, yòu ān néng shǐ tā rén zhī zhōng bù wǒ duó. yǐ yān zāi, zhī nǚ bié huáng gū, yī nián yí dù zàn xiāng jiàn, bǐ cǐ gé hé hé shì wú. yè yè xiāng bào mián, yōu huái shàng chén jié. nà kān yī nián shì, zhǎng qiǎn yī xiāo shuō. dàn gǎn jiǔ xiāng sī, hé xiá zàn xiāng yuè. hóng qiáo báo yè chéng, lóng jià qīn chén liè. shēng zēng yě què wǎng chí huí, sǐ hèn tiān jī shí shí jié. shǔ sè jiàn tóng lóng, huá xīng cì míng miè. yī qù yòu yī nián, yī nián hé shí chè. yǒu cǐ tiáo dì qī, bù rú shēng sǐ bié. tiān gōng gé shì dù xiāng lián, hé bù biàn jiào xiāng jué jué.