朝代:清代
作者： 黄遵宪
全文:
苍天已死黄天立，倒海翻云百神集。一时天醉帝梦酣，举国沉迷同失日。
芒芒荡荡国昏荒，冥冥蒙蒙黑甜乡。我坐斗室几匝月，面壁惟拜灯光王。
时不辨朝夕，地不识南北。离离火焰青，漫漫劫灰黑。
如渡大漠沙尽黄，如探严穴黝难测。化尘尘亦缁，望气气皆墨。
色象无可名，眼鼻若并塞。岂有盘古氏，出世天再辟。
又非阿脩罗，搅海水上击。忽然黑暗无间堕落阿鼻狱，又惊恶风吹船飘至罗杀国。
出门寸步不能行，九衢偏地铃铎声。车马鸡栖匿不出，楼台蜃气中含腥。
天罗磕匝偶露缺，上有红轮色如血。暖暖曾无射目光，凉凉未觉炙手热。
吾闻地球绕日日绕球，今之英属遍五洲。亦日所照无不到，光华远被天尽头。
鸟知都城不见日，人人反抱天堕忧。又闻地气蒸腾化为雨，巧算能知雨点数。
此邦本以水为家，况有灶烟十万户。倘将四海之雾铢积寸算来，或尚不如伦敦城中雾。
拼音:
cāng tiān yǐ sǐ huáng tiān lì, dào hǎi fān yún bǎi shén jí. yī shí tiān zuì dì mèng hān, jǔ guó chén mí tóng shī rì. máng máng dàng dàng guó hūn huāng, míng míng mēng mēng hēi tián xiāng. wǒ zuò dǒu shì jǐ zā yuè, miàn bì wéi bài dēng guāng wáng. shí bù biàn zhāo xī, dì bù shí nán běi. lí lí huǒ yàn qīng, màn màn jié huī hēi. rú dù dà mò shā jǐn huáng, rú tàn yán xué yǒu nán cè. huà chén chén yì zī, wàng qì qì jiē mò. sè xiàng wú kě míng, yǎn bí ruò bìng sāi. qǐ yǒu pán gǔ shì, chū shì tiān zài pì. yòu fēi ā xiū luó, jiǎo hǎi shuǐ shàng jī. hū rán hēi àn wú jiàn duò luò ā bí yù, yòu jīng è fēng chuī chuán piāo zhì luó shā guó. chū mén cùn bù bù néng xíng, jiǔ qú piān dì líng duó shēng. chē mǎ jī qī nì bù chū, lóu tái shèn qì zhōng hán xīng. tiān luó kē zā ǒu lù quē, shàng yǒu hóng lún sè rú xuè. nuǎn nuǎn céng wú shè mù guāng, liáng liáng wèi jué zhì shǒu rè. wú wén dì qiú rào rì rì rào qiú, jīn zhī yīng shǔ biàn wǔ zhōu. yì rì suǒ zhào wú bú dào, guāng huá yuǎn bèi tiān jìn tóu. niǎo zhī dū chéng bú jiàn rì, rén rén fǎn bào tiān duò yōu. yòu wén dì qì zhēng téng huà wéi yǔ, qiǎo suàn néng zhī yǔ diǎn shù. cǐ bāng běn yǐ shuǐ wèi jiā, kuàng yǒu zào yān shí wàn hù. tǎng jiāng sì hǎi zhī wù zhū jī cùn suàn lái, huò shàng bù rú lún dūn chéng zhōng wù.