朝代:清代
作者: 郑国藩
全文:
鱼书自远来,云是芷公付。郑重开缄读,一读一惊顾。
上言客子安,下言爱女故。伤春集正编,飞函远徵句。
书尽诗文续,泪痕满纨素。道女幼学时,聪明类天赋。
毓秀闺媛多,一时推独步。巧织迈回文,清吟等咏絮。
语出惊其俦,艺成动乃傅。面试信非虚,不栉良可慕。
选婿得乘龙,琼花依玉树。妇道况能修,内外称贤助。
七诫续班昭,老怀常悦豫。忽闻二竖侵,挟医急奔赴。
暝眩非关药,修短有定数。韶华刚四七,冥冥竟大暮。
滴泪到黄泉,忍听歌薤露。子夏昔丧明,哀至难自喻。
天下父母心,男女岂殊趣。吾谓君达者,斯言无乃误。
有生即有灭,循环理堪悟。流转大化中,孰是金石固。
年年花开落,开落在何处。世界等浮沤,何况沤中附。
色相本非有,虚空徒目注。万劫弹指间,此心定何住。
回头拍手笑,悟彻即自度。
拼音:
yú shū zì yuǎn lái, yún shì zhǐ gōng fù. zhèng chóng kāi jiān dú, yī dú yī jīng gù. shàng yán kè zǐ ān, xià yán ài nǚ gù. shāng chūn jí zhèng biān, fēi hán yuǎn zhēng jù. shū jǐn shī wén xù, lèi hén mǎn wán sù. dào nǚ yòu xué shí, cōng míng lèi tiān fù. yù xiù guī yuàn duō, yī shí tuī dú bù. qiǎo zhī mài huí wén, qīng yín děng yǒng xù. yǔ chū jīng qí chóu, yì chéng dòng nǎi fù. miàn shì xìn fēi xū, bù zhì liáng kě mù. xuǎn xù dé chéng lóng, qióng huā yī yù shù. fù dào kuàng néng xiū, nèi wài chēng xián zhù. qī jiè xù bān zhāo, lǎo huái cháng yuè yù. hū wén èr shù qīn, xié yī jí bēn fù. míng xuàn fēi guān yào, xiū duǎn yǒu dìng shù. sháo huá gāng sì qī, míng míng jìng dà mù. dī lèi dào huáng quán, rěn tīng gē xiè lù. zi xià xī sàng míng, āi zhì nán zì yù. tiān xià fù mǔ xīn, nán nǚ qǐ shū qù. wú wèi jūn dá zhě, sī yán wú nǎi wù. yǒu shēng jí yǒu miè, xún huán lǐ kān wù. liú zhuǎn dà huà zhōng, shú shì jīn shí gù. nián nián huā kāi luò, kāi luò zài hé chǔ. shì jiè děng fú ōu, hé kuàng ōu zhōng fù. sè xiàng běn fēi yǒu, xū kōng tú mù zhù. wàn jié tán zhǐ jiān, cǐ xīn dìng hé zhù. huí tóu pāi shǒu xiào, wù chè jí zì dù.