朝代:清代
作者： 王昌麟
全文:
版泉鏖战兵戈起，天遣蚩尤为祸始。黄帝虽仁不敢慈，仍将利器销奸宄。
至今流传三千年，战攻刻意益奇诡。圣皇禦世称至仁，放牛归马成端委。
禄渠搜讨文学昭，风雨咸和闾闬喜。德化覃敷青海边，澄清不独黄河水。
无端祸患动西邻，难仗蒲鞭制骄子。涂炭流离满四方，羽檄革书驰万里。
大舰横冲猛将堕，巨炮高张健儿掎。于时我公实宣力，半夜雪深摩敌垒。
澶涧卒跃契丹归，鸟鸦军集黄巢死。九重下诏酬丰功，东川坐镇资调理。
追思祸变十馀年，冀杜邪萌千万纪。适有名工海上来，造器精良随所使。
铦刃磨成霜生光，坚炮铸出雷鸣耳。就中奇巧难具论，向惟岛夷私擅此。
兼令中国悉其变，非惟武备能无弛。况公移节镇西川，羌界蛮疆实伊迩。
怀远用德不用威，亦须以柙防虎兕。深山穷谷生魑魅，物聚为患古难弭。
万有不虞徵甲兵，器械锋芒犹足恃。
拼音:
bǎn quán áo zhàn bīng gē qǐ, tiān qiǎn chī yóu wéi huò shǐ. huáng dì suī rén bù gǎn cí, réng jiāng lì qì xiāo jiān guǐ. zhì jīn liú chuán sān qiān nián, zhàn gōng kè yì yì qí guǐ. shèng huáng yù shì chēng zhì rén, fàng niú guī mǎ chéng duān wěi. lù qú sōu tǎo wén xué zhāo, fēng yǔ xián hé lǘ hàn xǐ. dé huà tán fū qīng hǎi biān, chéng qīng bù dú huáng hé shuǐ. wú duān huò huàn dòng xī lín, nán zhàng pú biān zhì jiāo zǐ. tú tàn liú lí mǎn sì fāng, yǔ xí gé shū chí wàn lǐ. dà jiàn héng chōng měng jiàng duò, jù pào gāo zhāng jiàn ér jǐ. yú shí wǒ gōng shí xuān lì, bàn yè xuě shēn mó dí lěi. chán jiàn zú yuè qì dān guī, niǎo yā jūn jí huáng cháo sǐ. jiǔ zhòng xià zhào chóu fēng gōng, dōng chuān zuò zhèn zī tiáo lǐ. zhuī sī huò biàn shí yú nián, jì dù xié méng qiān wàn jì. shì yǒu míng gōng hǎi shàng lái, zào qì jīng liáng suí suǒ shǐ. xiān rèn mó chéng shuāng shēng guāng, jiān pào zhù chū léi míng ěr. jiù zhōng qí qiǎo nán jù lùn, xiàng wéi dǎo yí sī shàn cǐ. jiān lìng zhōng guó xī qí biàn, fēi wéi wǔ bèi néng wú chí. kuàng gōng yí jié zhèn xī chuān, qiāng jiè mán jiāng shí yī ěr. huái yuǎn yòng dé bù yòng wēi, yì xū yǐ xiá fáng hǔ sì. shēn shān qióng gǔ shēng chī mèi, wù jù wéi huàn gǔ nán mǐ. wàn yǒu bù yú zhēng jiǎ bīng, qì xiè fēng máng yóu zú shì.