《齐天乐 咏白秋海棠和竹樵翁》
朝代:清代
作者： 俞樾
全文:
断肠花种瑶阶畔，嫣然玉人红泪。几日酸风，连宵嫩雨，化作阑干铅水。
脂痕尽洗。但幽质柔情，淡妆新试。不是青衣，菊花休误唤娇婢。
春宵酣睡未足，记高烧画烛，秾艳无比。一样佳名，风流自别，非复寻常罗绮。
墙根徒倚。问好女儿花，可能争媚。等是秋容，素娥来赏此。
拼音:
duàn cháng huā zhǒng yáo jiē pàn, yān rán yù rén hóng lèi. jǐ rì suān fēng, lián xiāo nèn yǔ, huà zuò lán gān qiān shuǐ. zhī hén jǐn xǐ. dàn yōu zhì róu qíng, dàn zhuāng xīn shì. bú shì qīng yī, jú huā xiū wù huàn jiāo bì. chūn xiāo hān shuì wèi zú, jì gāo shāo huà zhú, nóng yàn wú bǐ. yí yàng jiā míng, fēng liú zì bié, fēi fù xún cháng luó qǐ. qiáng gēn tú yǐ. wèn hǎo nǚ ér huā, kě néng zhēng mèi. děng shì qiū róng, sù é lái shǎng cǐ.