《扬州慢 放鹤亭梅花》
朝代:清代
作者： 佟世南
全文:
老干浑苔，柔条未萼，几枝零落荒亭。望空山落日，正笛韵凄清。
自双鹤、高飞去后，亭前三百，雾锁烟横。到而今都随流水，暗逐浮萍。
辽阳梦返，算逋仙、重到须惊。念疏影横斜，暗香浮动，难赋幽情。
水畔红亭空尔，波荡漾、夜月无声。但坟前芳草，春风著处还生。
拼音:
lǎo gàn hún tái, róu tiáo wèi è, jǐ zhī líng luò huāng tíng. wàng kōng shān luò rì, zhèng dí yùn qī qīng. zì shuāng hè gāo fēi qù hòu, tíng qián sān bǎi, wù suǒ yān héng. dào ér jīn dōu suí liú shuǐ, àn zhú fú píng. liáo yáng mèng fǎn, suàn bū xiān zhòng dào xū jīng. niàn shū yǐng héng xié, àn xiāng fú dòng, nán fù yōu qíng. shuǐ pàn hóng tíng kōng ěr, bō dàng yàng yè yuè wú shēng. dàn fén qián fāng cǎo, chūn fēng zhe chù hái shēng.