《洞仙歌 其四》
朝代:清代
作者： 易顺鼎
全文:
小庭坐久，忽流来凉月。如积千年万年雪。正软红地少，嫩碧天多，到此际、全没一丝儿热。
夜寒谁倚树，梦影仙尘，玉斧吴刚感迁谪。吹笛上南楼，竟夕徘徊，有一种、秋心难说。
待商量骑鲸水西头，倚云海苍茫，问他生灭。
拼音:
xiǎo tíng zuò jiǔ, hū liú lái liáng yuè. rú jī qiān nián wàn nián xuě. zhèng ruǎn hóng dì shǎo, nèn bì tiān duō, dào cǐ jì quán méi yī sī ér rè. yè hán shuí yǐ shù, mèng yǐng xiān chén, yù fǔ wú gāng gǎn qiān zhé. chuī dí shàng nán lóu, jìng xī pái huái, yǒu yī zhǒng qiū xīn nán shuō. dài shāng liáng qí jīng shuǐ xī tóu, yǐ yún hǎi cāng máng, wèn tā shēng miè.